Reżyser filmu „The Killer’s Game” JJ Perry nadal nie wierzy, że Oscar za najlepszy wyczyn kaskaderski zostanie przyznany

Tekst logo

Pod koniec lat 80. Gra zabójcy reżyser JJ Perry przeprowadził się do Los Angeles wkrótce po zakończeniu służby w armii amerykańskiej i niemal natychmiast zaprzyjaźnił się z przyszłymi Jan Wick współtwórca Chad Stahelski. Para zaczynała jako kaskaderzy, choreografowie walk i koordynatorzy kaskaderów, a kiedy Stahelski i jego były partner, David Leitch, przeszli na stanowisko reżysera Jan WickPerry po raz pierwszy zaczął wyobrażać sobie, że znajduje się w podobnej sytuacji.

Raz Jan Wick I John Wick: Rozdział 2 stali się fenomenami popkultury, Stahelski, poprzez 87eleven Entertainment, i Leitch, poprzez swoją własną firmę 87North, zaczęli płacić swoją dobrą fortunę, aby inni profesjonaliści kaskaderscy mogli spróbować swoich sił w jednej z najbardziej pożądanych prac w branży rozrywkowej. Jednocześnie, po pełnieniu funkcji koordynatora nadzoru kaskaderów w John Wick 2Perry zaczął wtedy otrzymywać scenariusze, w tym jeden na to, co miało stać się jego komedią akcji o wampirach, Zmiana dziennaz udziałem Jamiego Foxxa. Zaniósł scenariusz Stahelskiemu i przedstawił mu swoją wersję, a następnie duet przedstawił tę samą propozycję Netflixowi, który kupił ten pomysł w pokoju.

Perry naturalnie docenia zasługi Stahelskiego w zakresie doprowadzenia go do reżyserskiego debiutu i dzięki jego wysiłkom, a także staraniom Leitcha, uważa, że ​​obecna era jest najbardziej korzystnym okresem w historii dla społeczności kaskaderskiej.

„[Stahelski] powiedział mi, że najtrudniejszą rzeczą dla ludzi takich jak my nie jest reżyserowanie… Najtrudniejszą częścią jest otrzymanie możliwości zrobienia tego, ponieważ zawsze będą mówić: „Ale czy potrafisz opowiedzieć historię?” – opowiada Perry Reporter z Hollywood. „A moja odpowiedź brzmi: »Czy gram Szekspira? Nie próbuję zdobyć Oscara, bracie. Próbuję robić zabawne filmy akcji«. Więc tak, to świetny czas dla reżyserów drugiej ekipy i kaskaderów, a śluzy otworzą się jeszcze bardziej”.

Perry nie tracił czasu na powrót na fotel reżysera, ponieważ podwójne uderzenie z 2023 r. stworzyło dla Lionsgate okazję do zaadaptowania powieści Gra zabójcy na duży ekran po prawie trzech dekadach rozwoju. Romantyczna komedia akcji opowiada o śmiertelnie chorym zabójcy o imieniu Joe Flood (Dave Bautista), który zamawia zabójstwo na siebie, aby miłość jego życia (Maize grana przez Sofię Boutellę) mogła odebrać pieniądze z jego polisy ubezpieczeniowej na życie. Jednak wkrótce dowiaduje się, że postawiono mu błędną diagnozę i, jak można się spodziewać, jest już za późno, aby anulować wspomniany kontrakt.

Dzięki Zmiana dziennaPerry nie tylko był lepiej przygotowany do zarządzania swoim czasem Gra zabójcyale był też o wiele bardziej na bieżąco z polityką postprodukcji.

„Nie wiedziałem, o jaki post chodzi” Zmiana dziennai trochę się zaskoczyłem. Chyba nie powinienem tego mówić, ale zrozumiałem, co nadchodzi tym razem i też sprawdziłem[[Gra zabójcy]zanim pokazaliśmy to Lionsgate”, mówi Perry. „Sami to przetestowaliśmy. Więc usłyszałem, czego chce rynek docelowy i dostałem ich krytykę. Zostawiłem swoje ego w domu i po prostu wziąłem notatki i posłuchałem, co ludziom się podobało, a co nie”.

Kiedy Perry zauważył powyżej, że nie próbuje zdobyć Oscara, miał na myśli więcej niż jeden aspekt. W ciągu ostatnich kilku lat jego kaskaderzy prowadzili coraz bardziej agresywną kampanię na rzecz Oscara za najlepszy występ kaskaderski, co osiągnęło punkt kulminacyjny w przypadku Leitcha Kozioł ofiarnyktóry był hołdem dla niedocenianych bohaterów branży filmowej. Ryan Gosling, który grał tytułowego kaskadera, pod koniec kwietnia nawet półżartem powiedział, że film akcji był „po prostu gigantyczną kampanią” na rzecz Oscara za najlepszy wyczyn kaskaderski. Jednak, mimo że wspiera ostateczny cel swoich przyjaciół, Perry ma poważne wątpliwości, czy kiedykolwiek się to uda.

„Nie, nie dadzą nam tego, i powiem ci dlaczego. Kiedy kaskader dostaje Oscara, to co mówią, to że Ryan Gosling nie wykonał tego wyczynu. Kiedy koordynator wyczynów kaskaderskich lub drugi reżyser otrzymuje Oscara, mówisz, że reżyser tego nie zrobił; to oni” – wyjaśnia Perry.

Poglądy Perry’ego zostały ukształtowane przez jego branżę, w której zaciąganie kredytów nigdy nie jest priorytetem.

„Strona biznesu, w której działamy i w której ja się wychowałem, nie jest taka. Nigdy niczego nie twierdzisz. Bez względu na to, jak bardzo jesteś zraniony, wstajesz, otrząsasz się i mówisz: „Nic mi nie jest” – dodaje Perry. „Więc czuję, że to jest nasze miejsce i nie sądzę, żeby kiedykolwiek chcieli się tym dzielić, ale ja mam to gdzieś. Chcę po prostu rozwalić wszystko z moimi kumplami i zarobić kupę forsy. Nie robię tego dla trofeów, ale jeśli moi przyjaciele chcą je zdobyć, mam nadzieję, że tak się stanie. Po prostu na to nie liczę”.

Poniżej, podczas niedawnej rozmowy z THRPerry omawia również, dlaczego profesjonaliści zajmujący się kaskaderstwem lepiej sprawdzają się na stanowisku reżysera niż przedstawiciele niektórych innych działów.

Więc byłeś częścią rodziny 87eleven i po tym, jak mieli szczęście, Jan WickChad Stahelski i Dave Leitch postawili sobie za punkt honoru, aby przekazać dalej, tak aby inni profesjonaliści kaskaderscy mogli zostać reżyserami, zaczynając od drugiej, a następnie pierwszej ekipy. Jesteś przykładem, podobnie jak Jonathan Eusebio. Czy teraz jest najlepszy czas, najbardziej odpowiedni czas, jeśli chodzi o większe ambicje społeczności kaskaderskiej?

To były wspaniałe czasy i powiedziałbym, że wszystko zaczęło się, gdy kręcono filmy takie jak „Hal Needham” Smokey i Bandyta. Powiedziałbym, że reżyseria drugiej ekipy może być trudniejsza niż reżyseria pierwszej ekipy. Nie dość, że trzeba się zmieścić w budżecie i na czas, to jeszcze nie można zabić kogoś jadącego 95 mil na godzinę z 15 samochodami i motocyklami eksplodującymi w mieście. To sprawia, że ​​filmowcy są odpowiedzialni, więc tak, teraz jest ten czas i podziękowania dla Chada i Dave’a.

Obaj są moimi dobrymi przyjaciółmi, ale to Chad był tym, który wyprodukował mój pierwszy film. [Zmiana dzienna]. Powiedział mi, że najtrudniejszą częścią dla ludzi takich jak my nie jest reżyserowanie, ponieważ reżyserowaliśmy ogromne pościgi samochodowe na całym świecie. Najtrudniejszą częścią jest zdobycie okazji, aby to zrobić, ponieważ zawsze będą mówić: „Ale czy potrafisz opowiedzieć historię?” A moja odpowiedź brzmi: „Czy gram Szekspira? Nie próbuję zdobyć Oscara, bracie. Próbuję robić zabawne filmy akcji”. Więc tak, to świetny czas dla reżyserów drugiej ekipy i kaskaderów, a śluzy powodzi otworzą się jeszcze bardziej.

15 lat temu koordynowaliśmy i kierowaliśmy drugą jednostką dla kierowników efektów wizualnych, którzy kierowali. Przybyli z animatikami i [the studios] powiedział: „Zróbmy z nich reżyserów”. Ale często zawodzili, ponieważ nie mieli żadnego doświadczenia w pracy z ludźmi. Szkolimy aktorów. Szkoliliśmy Keanu Reevesa przez trzy miesiące. Szkoliliśmy Toma Hardy’ego i Joela Edgertona na Wojownik. Uczymy wszystkich, aby trzymali broń w ten sposób lub rzucali kimś w inny sposób. Więc kiedy masz z nimi taki kontakt, stajesz się ich sensei. Próbujesz ich nauczyć, jak być twardzielem, a najlepszym sposobem na udawanie twardziela jest po prostu zrobienie z nich twardziela. Więc mamy ten osobisty kontakt z aktorami, a to trudno osiągnąć, jeśli ktoś naciska przycisk Enter.

Więc tak, byłem w 87eleven. Jestem też członkiem Stunts Unlimited, które istnieje od lat 70. To jak inne bractwo. Ale samo 87eleven było laboratorium, w którym można było zobaczyć Jasona Stathama, Keanu Reevesa i Charlize Theron trenujących każdego dnia. Było to laboratorium, w którym można było zrobić coś, czego jeszcze nie zrobiono. Nigdy nie chcieliśmy mówić: „No cóż, zróbmy po prostu to, co stare”, bo jako twórca filmów akcji poniosłeś porażkę, jeśli się powtarzałeś. Istnieje coś takiego jak hołd, ale nie kopiuj po prostu. To prawdopodobnie jeden z powodów, dla których tak naprawdę nie oglądamy filmów akcji, kiedy reżyserujemy filmy akcji.

Po premierze w 2022 r. Twojego pełnometrażowego debiutu reżyserskiego Zmiana dziennastosunkowo szybko przeszedłeś do tego projektu, którego proces rozwoju trwał prawie trzy dekady. To może być dla niektórych osób czerwona flaga, ale czy po prostu użyłeś tej historii jako motywacji? Czy motywujące było to, że potencjalnie jesteś tym, który to rozgryzie po tak długim czasie?

Cóż, ten film przyszedł do mnie dziesięć lat temu. Chcieli, żebym został koordynatorem kaskaderów. Więc przeczytałem go i pomyślałem: „Super”. Potem przyszli do mnie trzy lata temu, żebym został drugim reżyserem ekipy; inny reżyser i inny aktor mieli to zrobić. Wtedy przyprowadziłem [producer] Andrew Lazar do pokoju montażowego Zmiana dzienna pokazać mu moją wersję reżyserską i on mi ją zaproponował Gra zabójcy. A potem zdobycie Dave’a Bautisty było jak wygrana na loterii. To była wielka wygrana.

Następnie musiałem to przynieść [writer] James Coyne i dodaliśmy kilka postaci. Jak powiedziałeś, scenariusz był tak długo, że wiele postaci zostało przeniesionych i wykorzystanych w innych filmach. Ludzie go czytali i przekazywali sobie nawzajem, a niektóre z pomysłów wplatali w swoje filmy. Więc nie chciałem robić tego, co było w oryginalnej książce lub scenariuszu, ponieważ było to tak długo, że ludzie z tego skorzystali. Nie chcę mówić, w jakich filmach, ale chciałem po prostu spojrzeć na to świeżym okiem.

Miałem więc kilka pomysłów na koreańskie postacie. Miałem kilka pomysłów na mojego tańczącego brata Latynosów. Miałem pomysł na niezrozumiałych szkockich braci z powodu mojego doświadczenia w pracy w Szkocji. Nie rozumiałem ani słowa, które ktoś powiedział, ale brzmiało to fajnie. Więc razem z moim kumplem Jamesem Coyte, który jest niesamowitym pisarzem, włożyliśmy w to trochę mojego DNA i tak to się wszystko dla mnie potoczyło.

Nie sądziłem, że zostanę reżyserem. Kiedy odszedłem z wojska, byłem naprawdę wdzięczny, że mogę być kaskaderem. Zacząłem wtedy reżyserować drugą ekipę i pomyślałem: „To jest to. To jest niesamowite”. Jako reżyser drugiej ekipy możesz reżyserować akcję w trzech filmach rocznie. Jako reżyser możesz robić jeden film co dziewięć miesięcy. Właśnie skończyłem mój trzeci[[Dopalanie]miesiąc temu. Lubię szybko iść dalej.

Gra zabójcynakręciliśmy go podczas strajku SAG. Mieliśmy [interim agreement]więc stworzyło to okazję, gdzie mogłem zadzwonić do wszystkich moich przyjaciół, z którymi pracowałem w przeszłości, takich jak Pom Klementieff, Terry Crews i Scott Adkins. Jeśli wiesz, że zamierzasz gdzieś pojechać i nakręcić film w 42 dni, to będzie ciężka harówka. Więc powinieneś zabrać ze sobą wszystkich swoich kumpli, i tak właśnie zrobiłem. Jeśli ułożysz swoją talię pełną asów, prawdopodobnie wygrasz tę rękę.

Czy nadałeś postaci Dave’a Bautisty własną historię w armii, mimo że jest krótka?

W Zmiana dzienna I Gra zabójcy, [Jamie Foxx and Dave Bautista] mam tatuaż 82nd Airborne. Zrobiłem go na obu. Nawet Snoop Dogg go miał. Więc zawsze staram się gdzieś przemycić dwa A, dla All American. Namalowałem je sprayem w tle w moim nadchodzącym filmie Dopalanierównież. [Bautista] nie chciałam znowu tego tatuażu, ale kilka razy pomalowałam go sprayem w tle. Więc zawsze szanuję i staram się zatrudniać wcześniejszą usługę, z czego jestem super dumna.

Czego nauczyłeś się podczas swojego pierwszego podejścia na Zmiana dzienna że chciałeś się tu zgłosić?

Lepiej gospodaruję swoim czasem. Zmiana dzienna Zdjęcia trwały 42 dni. Gra zabójcy Zdjęcia trwały 42 dni. Dopalanie to było 42 lub 43-dniowe zdjęcia. Kiedy reżyseruję drugą ekipę dla innych reżyserów, po prostu robię dla nich akcję, a oni zazwyczaj mają 55 dni do moich 20 dni. Więc technicznie jest 75 dni, ale nakręciliśmy moje trzy filmy w 42 lub 43 dni.

Wiem, co zrobić z akcją, bo to moja okolica, ale jeśli chodzi o dramat, komedię i rozwój postaci, trzeba poświęcić czas. Nie można poganiać aktorów. Nie można tego po prostu prześlizgnąć. To musi zadziałać. Więc od Dzień ZmianaZdecydowanie nauczyłam się gospodarować czasem i to jest prawdopodobnie najważniejsza lekcja, jaką wyniosłam.

Naprawdę nie chcę mówić, jaka była ta druga lekcja. (Śmiech.) Ale wiele się nauczyłem podczas postu Zmiana dziennaponieważ jako reżyser drugiej ekipy nigdy nie idziesz na postprodukcję. Tylko się przygotowujesz i kręcisz. Postprodukcja to zupełnie inna bajka. Pomyślałem sobie: „Wow. Nie wiedziałem To miało się wydarzyć”. Więc dowiedziałem się o poście na Zmiana dzienna gdzie dokładnie wiedziałem, co muszę zrobić Gra zabójcy.

Stworzyłeś ten uziemiony i elegancko oświetlony świat w Budapeszcie, ale potem masz różne wizualne ozdobniki w całym filmie. Jaki był pomysł na ten kontrast?

Nie zamierzałem robić filmu akcji, bracie. Zamierzałem zrobić historię miłosną, która ma zderzenie czołowe z absurdalnie zabawnym filmem akcji. Kiedy kręciłem Dave’a i Sofię [Boutella] zakochany, ubrałem je w delikatne kolory. Oświetliliśmy je bardzo delikatnie. Jeśli obejrzysz pierwszy akt, jest on oświetlony zupełnie inaczej niż drugi i trzeci akt, z założenia. Chciałem też inaczej ubrać Dave’a i założyć mu mokasyny. Powiedział: „Hej bracie, nie jestem przyzwyczajony do noszenia takich ubrań”. A ja powiedziałem: „Wyglądasz przystojnie. Wyglądasz świetnie”. Ale chcieliśmy, żeby wyglądał łagodniej i uważam, że dobrze nam to wyszło. Obejrzałem pierwszy Sprawa Thomasa Crowna za przejścia slajdów i podzielony ekran. Zawsze uważałem, że to taki sprytny film i chciałem zrobić coś ciekawego, żeby dostać się z punktu A do punktu B.

Dave ma bogate doświadczenie w choreografii walk. Czy przyjrzałeś się jego dorobkowi, aby dowiedzieć się, co mógłbyś rozwinąć i wyróżnić?

Wszyscy faceci, którzy pochodzą z WWE, są wykonawcami na żywo, a ja pracuję z nimi od lat 90., jak Hulk Hogan i nieżyjący już Randy „Macho Man” Savage. Pracowałem z nimi wszystkimi w różnych programach jako kaskader, koordynator walk, koordynator kaskaderów, reżyser drugiej ekipy. Zdolność Dave’a do zapamiętywania choreografii jest niezrównana. Pokazujesz mu scenę walki, on na nią patrzy i wie wszystko. Teraz ma doświadczenie w sportach walki, w prawdziwych sportach walki. Jest zajebistym wrestlerem, ale ma też brązowy pas w brazylijskim jiu-jitsu. Kilka razy startował w MMA. Ma świetne ręce jako bokser. Więc mając starting pitchera, który potrafi zrobić prawie wszystko, ułatwiamy sobie sposób, w jaki to ukrywamy. Nie ukrywasz dublera, więc akcja staje się gwiazdą sceny. Nie próbujesz niczego ukryć. Widzowie czują, kiedy próbujesz coś ukryć. Albo jesteś na oversach, albo jesteś za liderem i złym facetem. Ale teraz, gdy jesteśmy w szerokim ujęciu, widzisz, że każdy robi wszystko, ponieważ każdy może to zrobić. Ci aktorzy akcji są niesamowici. Więc myślę, że tutaj naprawdę dobrze sobie poradziliśmy. Chodzi o stworzenie problemu dla twojego bohatera i pokazanie, jak go rozwiązuje.

NA Dzień Zmianamusiałeś walczyć o to zdjęcie wypadku motocyklowego. O co musiałeś walczyć w tym przypadku?

Moi producenci byli bardzo, bardzo hojni. Bardzo ciężko pracowali, aby upewnić się, że dostałem wszystko, czego potrzebowałem i wiele rzeczy, których chciałem, więc nie sądzę, abym musiał walczyć o cokolwiek w tym przypadku. Lionsgate był dla mnie również świetnym partnerem. Byłem również gotowy na post w tym przypadku. Jak powiedziałem, nie wiedziałem, jaki post jest w Zmiana dziennai trochę się zapędziłem w pułapkę. Chyba nie powinienem tego mówić, ale zrozumiałem, co nadchodzi tym razem i przetestowałem film, zanim pokazaliśmy go Lionsgate. Przetestowaliśmy go sami. Proces testowania jest jak polowanie. Jeśli znasz zwierzę, na które polujesz, masz większe szanse na jego upolowanie. Więc usłyszałem, czego chce rynek docelowy i dostałem ich krytykę. Zostawiłem swoje ego w domu i po prostu wziąłem notatki i posłuchałem, co ludziom się podoba, a co nie. Bardziej interesuje mnie to, czego ludzie nie lubią, niż to, co lubią.

Zmiana dzienna przyciągnął wiele uwagi swoimi żartami o akrobatach, a ty przez wiele lat polecałeś je reżyserom różnych filmów. Co było Gra zabójcykreatywny odpowiednik?

Cóż, postacie były w mojej głowie. Przez lata przedstawiałem je również innym reżyserom w różnych filmach jako reżyser drugiej ekipy. Kiedyś brałem udział w zawodach taekwondo i na mojej siłowni był facet, który nosił walkmana. A gdy miał walkmana na sobie, grał o wiele lepiej niż bez niego. Nie chciałeś z nim walczyć, gdy miał walkmana na sobie, bo cię podkręcał, więc próbowaliśmy zabierać mu baterie, gdy nie patrzył. Ale tam właśnie Marko [Zaror] postać pochodzi.

Sekwencja motocyklowa to kolejna. Zatrudniliśmy kilku takich akrobatów, gości z X Games i chcieliśmy stworzyć motocyklowe kung fu. To było super, ale niestety nie mieliśmy dużo czasu, żeby to nakręcić.

Mam niesamowity zespół aktorski, który mi pomaga. Zawsze zatrzymujemy się w tym samym hotelu i jesteśmy w trasie od 10 do 12 lat. Nakręciliśmy 30 do 40 filmów na całym świecie i każdego wieczoru w moim pokoju, po ich nakręceniu, montujemy akcję. Możemy zamówić room service i wypić trochę piwa, rozmawiając o tym, co właśnie zrobiliśmy i co będziemy robić jutro, i czy czegoś nie przegapiliśmy. To wpływa na następny dzień, i nie jestem sam w wymyślaniu akcji. Chciałbym móc przypisać sobie zasługi za to wszystko, egoistycznie, ale cały czas mam przy sobie ten niesamowity zespół. To nieustająca fabryka pomysłów.

Dave Leitch niedawno nakręcił cały film, aby uczcić społeczność kaskaderów i ich rzemiosło, a Ryan Gosling zażartował, że Kozioł ofiarny była po prostu wielką kampanią, aby w końcu zdobyć Oscara za najlepszy kaskader, naprawdę wydawało się, że nabrał rozpędu wcześniej tego lata. Czy w ogóle zmieniłeś zdanie na ten temat? Wiem, że miałeś wątpliwości kilka lat temu.

Nie, nie dadzą nam tego, i powiem ci dlaczego. Kiedy kaskader dostaje Oscara, to co mówią, to że Ryan Gosling nie zrobił tego wyczynu. Kiedy koordynator wyczynów kaskaderskich lub drugi reżyser dostaje Oscara, mówisz, że reżyser tego nie zrobił; to oni. A strona biznesu, w której jesteśmy i w której się wychowałem, nie jest taka. To jest bardzo podobne do: „Nie, on zrobił wszystko”. Nigdy niczego nie twierdzisz. Bez względu na to, jak bardzo jesteś ranny, wstajesz, otrząsasz się i mówisz: „Nic mi nie jest”. Więc czuję, że to jest nasze miejsce i nie sądzę, żeby kiedykolwiek chcieli się tym dzielić, ale ja mam to w porządku. Chcę po prostu chodzić i wysadzać rzeczy z moimi kumplami i zarabiać kupę forsy. Nie robię tego dla trofeów, ale jeśli moi przyjaciele chcą je zdobyć, mam nadzieję, że tak zrobią. Po prostu na to nie liczę.

Aby odegrać rolę adwokata diabła, czy nie można powiedzieć tego o Oscarze za scenografię (lub większości innych kategorii technicznych)? Czy Oscar dla scenografa odbiera reżyserowi wizję scenografii?

Możesz [say that]ale dają im przyzwolenie. W większości przypadków projektujemy akcję w filmach. Tak to działa. I jak powiedziałem, płacą mi, a ja jestem super podekscytowany, że mogę wykonywać tę pracę. Bycie kaskaderem było dla mnie jedną z najfajniejszych rzeczy na świecie, kiedy odszedłem z wojska. Kiedy cię strzelają, wychodzi galaretka truskawkowa i to było niesamowite. Więc kopanie piaskiem w twarz szefa i producenta, prawdopodobnie tego nie zrobią. Ponownie, mam nadzieję, że moi znajomi, którzy tego chcą, to dostaną, ale nie liczę na to. Rozumiem, co masz na myśli mówiąc o scenografie, dziale artystycznym, zespole ds. fryzur i makijażu, a nawet efektach wizualnych, ale nadal nie sądzę, że dostaniemy to przyzwolenie.

***
Gra zabójcy jest teraz wyświetlany w kinach.