Recenzja „Territory”: epicki, ale pochodny dramat o hodowli bydła Netflixa przypomina australijski „Yellowstone”

Algorytm Netflix będzie próbował zwabić Cię do oglądania Terytorium za jego znajomość.

Sześcioodcinkowy dramat jest niemal w całości australijską wersją Yellowstonelub współczesna wersja Australiabez żadnych tych irytujących pułapek estetycznych Baza Luhrmanna. Cholera, równie dobrze możesz nazwać to Amazonem Otwarty zakres bez ogromnej dziury w centrum historii.

To serial pełen rozpoznawalnych twarzy amerykańskiej telewizji, które mogą swobodnie używać wariacji na temat ich rodzimego akcentu, w tym głównych bohaterów Grzywka (Anna Torv), Longmire (Robert Taylor), CW jest okropne Piękna i Bestia (Jay Ryan) i Patriota (Michaela Dormana).

W związku z tym myślę, że możesz się cieszyć Terytorium ze wszystkich powodów, dla których masz wrażenie, że lubisz niezliczoną ilość innych rozrywek. Ale ja utknąłem Terytorium z kilku powodów, dla których jest charakterystyczny — na przykład połączenie australijskiego slangu i żargonu zajmującego się hodowlą bydła, który jest praktycznie językiem obcym, wspaniałe zdjęcia Terytorium Północnego kraju i, tak, liczba rozpoznawalnych aktorów, którzy mogą nosić czapki i rozmawiać o niejasne aspekty międzynarodowego prawa nieruchomości. Niekoniecznie są to wielkie obietnice oryginalności i polotu, ale są to ograniczone obietnice, które spełnia ten stale oglądany dramat.

Zastępowanie YellowstoneDuttonowie będący członkami rodziny królewskiej zajmującymi się hodowlą to Lawsonowie, właściciele i operatorzy Marianne Station — największej na świecie hodowli bydła, zajmującej obszar wielkości Belgii. Wzorem agresywnej, toksycznej męskości, starzejący się patriarcha Colin (Taylor) przekazał stację najmłodszemu synowi Danielowi (Jake Ryan), po części dlatego, że najstarszy syn Graham (Dorman) jest nieobliczalnym alkoholikiem, a po części dlatego, że Graham poślubił Emily (Torv) , część sąsiedniego klanu znanego z kradzieży i zmiany marki bydła Lawson.

Colin, który utknął w przeszłości, wbił Marianne w ziemię, ale Daniel próbował wprowadzać innowacje. Tyle że w pierwszych momentach premiery Daniel zostaje pożarty przez dingo lub coś porównywalnie australijskiego, tworząc ogromną próżnię władzy, w którą zaangażowani są Graham, Emily, groźna była Emily (Campbell Jay’a Ryana), nieuchronnie nikczemna miliarderka z branży górniczej Sandra (Sara Wiseman). , lokalna społeczność tubylcza (na czele której stoi Nolan, rolnik niskiego szczebla Clarence’a Ryana) i nie tylko.

Sprawy stają się coraz bardziej skomplikowane, gdy córka Grahama i Emily, Susie (Philippa Northeast), wraca z uniwersytetu z wielkimi pomysłami dotyczącymi przyszłości stacji i zaczyna flirtować z synem Sandry Lachie (Joe Klocek), a Marshall (Sam Corlett), syn czarnej owcy Grahama z z poprzedniego małżeństwa, pojawia się z niechlujnymi i prawdopodobnie intrygującymi bandytami Richem (Sam Delich) i Sharnie (Kylah Day).

Stworzony przez Bena Daviesa i Timothy’ego Lee, Terytorium to odważna i bezkompromisowa telewizja z mięsem i ziemniakami, w której wszyscy są szorstcy, spoceni i pokryci cienką warstwą kurzu, jakby chcieli wzmocnić związek między tymi postaciami a Top Endem.

Jakby tego było mało, dialog aż roi się od odniesień do „rodziny”, „ziemi” i „dziedzictwa”. Manipulacje są prymitywne, trójkąty miłosne powierzchowne, a klify w większości przewidywalne (chociaż przynajmniej jeden szok, od którego w pełni spodziewałem się, że serial się wykręci, udało się utrzymać). Ale zaangażowanie w każdy trop gatunkowy jest w pełni szczere. Ładni ludzie całują się, byki wpadają w panikę i nawet jeśli nie odróżniasz miotełki (odmiany kurtki) od zbiórki (jakiegoś rodzaju łapanki), droga przez ten nierówny teren jest tak niezawodnie utwardzona, że ​​podróż prawie zbyt gładkie.

Myślę, że Terytorium radzi sobie lepiej niż Yellowstone w swoich próbach wplecenia perspektywy tubylców w opowiadanie historii. Niezależnie od tego, jak złożone mogą być regionalne koncepcje własności ziemi, nie ma wątpliwości, że jeśli chodzi o walkę pomiędzy atrakcyjnymi białymi ludźmi, którzy mówią: „Moje! Kopalnia! Kopalnia!” i Tradycyjni Właściciele (nie było to wyrażenie, które wcześniej znałem) mówiący „Um, przepraszam?” sedno narracji leży po stronie Lawsonów – nawet jeśli jej umysł może wiedzieć lepiej.

Można by wyśmiać reżysera Grega McLeana za nadmierne poleganie na szybujących ujęciach Outbacku z drona, wszystkie nienagannie skadrowane o świcie lub w półmroku. Ale nikt tutaj nie chce na nowo definiować wizualnego języka kina, ani przesuwać granic dla przemocy (dużo pijackich uderzeń i okazjonalnych strzelanin) czy seksu (wszystko to parne całowanie). Celem jest po prostu sprawienie, że szczęka opadnie trochę bardziej przy każdym widoku lub bydlęcym tłumie i to działa. Ustanowienie swego rodzaju telewizyjnego zapisu użycia słowa „skarpa” i przedstawienia rozległych skarp, Terytorium wyglądałaby znakomicie podczas transmisji strumieniowej na zegarku Apple Watch — choć radzę oglądać na większym ekranie, jeśli chcesz zobaczyć imponującą wyrazistość twarzy starszych aktorów lub rozkoszować się kanciastymi kośćmi policzkowymi młodszych gwiazd.

Biorąc pod uwagę ilość śmierci i zdrady oraz intensywne manewry biznesowe wymagane w fabule, nie jest zaskoczeniem, że główne emocje wywoływane przez większość obsady to „intensywność” i „zmęczenie”, ale wszyscy radzą sobie w miarę dobrze. Pijaństwo Grahama daje Dormanowi szansę na niestabilną grę, podczas gdy rodzinne wychowanie Emily pozwala Torvowi przyćmić jej postać zagadkowym potencjałem. Delich i Dan Wyllie, wcielający się w dumnego brata Emily, złodzieja krów, Hanka, biorą udział w bardziej szalonym i ekstrawaganckim przedstawieniu niż wszyscy inni. Day i Corlett są w gorszym stanie niż wszyscy inni. Ryan, Hamilton Morris i Tuuli Narkle, reprezentujący stronę rdzenną, biorą udział w poważniejszym i czasami bardziej prowokacyjnym serialu niż wszyscy inni, w którym stara się znaleźć więcej niuansów duchowych i historycznych niż Terytorium naprawdę ma miejsce.

Spektakl ma wiele do zmieszczenia w niewielkiej ilości czasu. Słyszałeś wyrażenie „Wszystkie kapelusze i żadnego bydła”? Bydło w Terytorium może nie mieć dużej różnorodności genetycznej – to punkt fabularny! — a kapelusze mogą wyglądać na nieco zużyte na brzegach. Ale czegokolwiek szukasz, w tej serii jest tego mnóstwo.