„Komentując sytuację w pobliżu Czasowego Jaru, rzeczniczka zauważyła, że „sytuacja tutaj pozostaje trudna””, informuje: www.radiosvoboda.org
„Liczba ataków w tych kierunkach (Kramatorsk, Toretsk, Siwierski – red.) nieco spadła. Łączymy to z faktem, że wróg zrobił pauzę taktyczną, aby być może uzupełnić siłę roboczą, uzupełnić straty, a także uzupełnić BC, uzupełnić broń, być może założyć jakiś sprzęt. A kiedy zakończą szkolenie, najprawdopodobniej ataki zostaną wznowione” – powiedziała Bobovnikova.
Komentując sytuację w pobliżu Czasowego Jaru, rzeczniczka zauważyła, że „sytuacja tutaj pozostaje trudna”.
„Tak, niestety sytuacja w Time Yar jest trudna, ale wróg nie był w stanie przekroczyć kanału La Manche, jak twierdzi Bild, i tam nie ma przełomu. Tak, niektóre grupy szturmowe przebiegają przez kanał, ale takie próby są natychmiast blokowane, a grupy niszczone. Linia kanału jest kontrolowana przez naszą artylerię i drony, dlatego pojazdy nie mogą przejechać, ponieważ do przejazdu pojazdów potrzebne są mosty. Nie mogą tego zrobić, bo te próby też szybko się kończą” – wyjaśniła rzeczniczka.
Ponadto poinformowała, że sytuacja w Torecku „ustabilizowała się”, Siły Obronne „blokują natarcie wroga ze wschodniej części miasta, gdzie się ukrywał”.
„Sytuacja w Torecku stosunkowo się ustabilizowała. Obecnie linia potyczek bojowych pozostaje niezmieniona. Wróg, jak poprzednio, osiedlił się we wschodnich dzielnicach miasta. Jednakże powstrzymujemy jego dalszy atak i będziemy bronić miasta tak bardzo, jak to możliwe. I jak dotąd idzie nam to dobrze” – stwierdziła Bobovnikova.
Armia rosyjska rozpoczęła niedawno natarcie na północ i południe od Czasowego Jaru w obwodzie donieckim. Eksperci twierdzą, że w związku z ciągłymi próbami przedostania się wojsk rosyjskich zarówno w samym mieście, jak i na obrzeżach, sytuacja wokół Czasowego Jaru staje się coraz gorsza.
W nocy 14 października projekt DeepState poinformował o postępie armii rosyjskiej na północ i południe od Czasowego Jaru w obwodzie donieckim – w szczególności w rejonie Kalinywki. Tam agresorowi udało się przekroczyć kanał „Siwierski Doniec – Donbas”, który chronił miasto od wschodu. Również wojsko rosyjskie posuwało się drogą z Bachmutu w kierunku południowych obrzeży Czasowego Jaru.
Prezydent Rosji Władimir Putin nazywa inwazję na pełną skalę „operacją specjalną”. Początkowo jego cel określono jako „demilitaryzację i denazyfikację”, później – „ochronę Donbasu”. Z kolei we wrześniu i na początku października Rosja podjęła próbę aneksji częściowo okupowanych obwodów zaporoskiego, chersońskiego, donieckiego i ługańskiego. Ukraina i Zachód uznały te działania za nielegalne. 12 października Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło uchwałę potępiającą próbę aneksji przez Federację Rosyjską okupowanych terytoriów Ukrainy.
Władze rosyjskie twierdzą, że armia nie atakuje obiektów cywilnych. Jednocześnie rosyjskie lotnictwo, siły rakietowe, marynarka wojenna i artyleria codziennie bombardują ukraińskie miasta. Budynki mieszkalne i obiekty infrastruktury cywilnej na całym terytorium Ukrainy podlegają zniszczeniu.
Pod koniec października Ukraina oszacowała straty Rosji w wojnie na ponad 70 000 poległych żołnierzy. We wrześniu Rosja ogłosiła, że straty wyniosły niecałe 6000 zabitych. W czerwcu prezydent Zełenski oszacował stosunek strat Ukrainy i Rosji na jeden do pięciu.
Nie przełamując oporu Sił Zbrojnych Ukrainy, ocalałe jednostki rosyjskie wycofały się na początku kwietnia z terytorium obwodów kijowskiego, czernihowskiego i sumskiego. A we wrześniu w wyniku błyskawicznej kontrofensywy armia ukraińska wyzwoliła prawie całą okupowaną część obwodu charkowskiego.
11 listopada Siły Obronne Ukrainy wyparły siły rosyjskie z Chersonia.
Po wyzwoleniu obwodu kijowskiego od wojsk rosyjskich w miastach Bucza, Irpin, Gostomel i wioskach obwodu odkryto fakty masowych mordów, tortur i gwałtów na ludności cywilnej, w tym na dzieciach.
Władze ukraińskie oświadczyły, że Rosja popełnia ludobójstwo. Kraje zachodnie są zaangażowane w potwierdzanie faktów masowych morderstw i ich dochodzenie. Federacja Rosyjska odrzuca oskarżenia o zbrodnie wojenne.
Później w niemal wszystkich osadach wyzwolonych spod okupacji rosyjskiej zaczęto odkrywać fakty dotyczące tortur i morderstw obywateli Ukrainy. W szczególności w obwodzie czernihowskim, charkowskim, chersońskim.
Od września 2022 roku na wschodzie i południu Ukrainy toczą się zacięte walki wojny rosyjsko-ukraińskiej.
6 czerwca 2023 roku uległa całkowitemu zniszczeniu tama zbiornika Kachowa (od początku marca 2022 roku znajdowała się pod kontrolą armii rosyjskiej, a w październiku została zaminowana przez okupantów), co doprowadziło do zalania zbiornika wodnego dużym obszarze, ofiary w ludziach, zniszczenie gruntów rolnych oraz zanieczyszczenie Dniepru i Morza Czarnego. Ukraina nazwała to ekobójstwem.
W sumie podczas wojny na pełną skalę trwającej od 24 lutego 2022 r. do końca czerwca 2024 r. ONZ zweryfikowała dane dotyczące co najmniej 33 878 ofiar wśród ludności cywilnej, w tym 11 284 zgonów.
Zdaniem ekspertów rzeczywista liczba strat jest znacznie wyższa. Według władz ukraińskich w samej blokadzie i bombardowaniu Mariupola zginęło ponad 20 000 osób.