Pozew dotyczący praw autorskich „Don’t Look Up” został na razie oddalony

„Nie patrz w górę” Kolekcja Niko Tavernise/Netflix/Dzięki uprzejmości Everetta

Pozew przeciwko Adamowi McKayowi, jego firmie produkcyjnej i Netfliksowi, oskarżający ich o oszukanie wydanej samodzielnie powieści w Nie patrz w górę został zakazany i nie mógł ruszyć do przodu.

Sędzia okręgowy USA Sherilyn Peace Garnett oddaliła pozew, stwierdzając, że kilka z rzekomych podobieństw jest zbyt „ogólnych”, aby stanowić roszczenie o naruszenie praw autorskich. Jak wynika z wydanego w czwartek orzeczenia, dała autorowi książki możliwość naprawienia swoich roszczeń i ponownego złożenia skargi.

W 2012 roku William Collier samodzielnie opublikował czarną komedię pt Kometa Stanleya. Jest następstwem odkrycia przez niskopoziomowego naukowca NASA gigantycznej komety znajdującej się na kursie kolizyjnym z Ziemią. Początkowo rząd jest sceptyczny co do skuteczności, ostatecznie jednak planuje atak nuklearny, który ze względów politycznych zostaje przerwany. W międzyczasie naukowiec zyskuje sławę, gdy ludzie są podzieleni co do tego, czy potraktować zagrożenie poważnie, a bogaci mają alternatywne plany przetrwania.

Collier złożył pozew w zeszłym roku, twierdząc, że jego książka i film McKaya są do siebie „uderzająco podobne”. Podobnie jak jego powieść Nie patrz w górę to czarna komedia o gigantycznej komecie znajdującej się na kursie zmowy z Ziemią – jak wynika ze skargi, w której zwrócono uwagę, że dzieła mają między innymi identyczny nastrój, tematykę i bohaterów.

Sąd odrzucił twierdzenia, że ​​zarzucane podobieństwa prowadzą do poziomu naruszenia. „Nastrój komediowy, ironiczny lub satyryczny jest zdecydowanie zbyt ogólny, aby zasługiwał na ochronę praw autorskich” – Garnett napisał o nastroju i tonie dzieł.

To samo sędzia uznał za argument, że tematyka filmu i książki pokrywają się. Podkreślono w nim, że krytyka mediów, rządu i społeczeństwa należy do „jednych z podstawowych elementów współczesnej literatury amerykańskiej”, która „nie może służyć jako podstawa ochrony praw autorskich”.

Collier zarzucił również, że prace mają identyczny wątek: naukowcy niskiego szczebla odkrywają duże komety, które według przewidywań zderzą się z Ziemią; pojawiać się w talk show, aby poinformować opinię publiczną o swoich ustaleniach, co spotkało się z początkową apatią opinii publicznej; i chaotyczny punkt kulminacyjny, gdy komety stają się widoczne.

W tej kwestii sąd podkreślił różnice między filmem a książką. W Nie patrz w górękometa faktycznie uderza w Ziemię, powodując zdarzenie na poziomie wyginięcia, podczas gdy kometa w powieści wyskakuje z atmosfery, a wszyscy przeżyją. Dodano: „Odkrycie komety oraz reakcje opinii publicznej i różnych aktorów rządowych, w tym impulsywne zachowanie, apatia i strach, to sytuacje i zdarzenia, które w naturalny sposób wypływają z podstawowego założenia każdej pracy”.

Collier ma 21 dni na ponowne złożenie poprawionego pozwu.

Ze skargi wynika, że ​​córka Colliera pracowała dla Jimmy Miller Entertainment, oddziału Mosaic Media Group, jako asystentka wykonawcza Michaela Aguilara, ówczesnego prezesa ds. produkcji w tej firmie. Aguilar podlegał Jimmy’emu Millerowi, który według pozwu był menadżerem McKaya do 2015 roku. Miller i McKay często współpracowali przy projektach, w tym przy produkcji filmów Noce Talladegi, Przyrodni bracia I Kraina Zagubionychtwierdził pozew.

Collier twierdził, że w 2007 r. wysłał kopię swojej książki pracodawcy jej córki w celu rozważenia potencjalnego rozwoju. Ze skargi wynika, że ​​w ramach tego procesu McKay, klient Mosaic, zrecenzował powieść za pośrednictwem Millera.

McKay utrzymuje, że napisał scenariusz do Nie patrz w górę w 2019 r., czerpiąc z wielu źródeł inspiracji, w tym z rozmowy z Davidem Sirotą, byłym dziennikarzem, który stał się doradcą politycznym i który ma na swoim koncie scenariusz do filmu.

Subskrybować Zapisać się