“22 tytuły Wielkiego Szlema, w tym 14 zwycięstw we French Open, 92 wygrane turnieje rangi ATP, dwa złote medale igrzysk olimpijskich w Pekinie i Rio de Janeiro, 23 lata profesjonalnej kariery. Legendarny hiszpański tenisista, Rafael Nadal, rozegrał we wtorek swój ostatni mecz.”, — informuje: www.rmf24.pl
Potem co prawda stan rywalizacji w ćwierćfinale Hiszpania – Holandia wyrównał Carlos Alcaraz, który pokonał Tallona Griekspoora 7:6, 6:3, ale w deblu niespodziewanie Holendrzy w składzie: Botik Van de Zandschulp i Wesley Koolhof pokonali parę „Carlitos” Alcaraz/ Marcel Granollers 7:6. 7:6 i Hiszpanie odpadli z Pucharu Davisa. Wtedy stało się jasne, że „last dance” Rafaela Nadala już za nami.
Podczas pożegnalnej ceremonii w Maladze „Gracias Rafa!” mogli wykrzyczeć kibice licznie zgromadzeni w hali:
Sam Rafa także miał okazję pożegnać się z kibicami. Po zakończonym ćwierćfinale łamiącym się głosem powiedział:
„Tak jak mówiłem wcześniej – tytuły, liczby – to wszystko zostaje, ludzie o tym wiedzą. Ale chciałbym zostać zapamiętany bardziej w inny sposób – jak dobry człowiek z małej wioski na Majorce. Miałem szczęście, że mój wujek był trenerem tenisa w mojej miejscowości, kiedy byłem małym dzieckiem. Mam wielką rodzinę, która dała mi szansę i wspierała w każdym momencie. Byłem po prostu dzieciakiem, który poszedł za marzeniami. Pracował tak ciężko, jak się dało, żeby stać tu gdzie teraz. I tak na koniec – wielu ludzi pracuje ciężko, wielu próbuje, dają z siebie wszystko każdego dnia, ale ja jestem jednym z tych, którzy mieli wielkie szczęście. Że życie dało mi okazję, by zyskać te niezapomniane, tenisowe doświadczenia. Więc chcę po pierwsze: zostać zapamiętany jako dobra osoba i dziecko, które spełniało marzenia. I osiągnęło więcej, niż kiedykolwiek się spodziewało”
Nie zabrakło także Rafy pożegnania przez wielkich świata sportu. Również jego niegdyś wielkich rywali: Andy’ego Murraya, Rogera Federera i Novaka Djokovicia. W specjalnym nagraniu opublikowanym przez organizatorów Pucharu Davisa pojawiają się też m.in.: Iker Casillas, Serena Williams, David Beckham, Andres Iniesta i David Ferrer.
Ostatni tytuł wielkoszlemowy Rafael Nadal zdobył w 2022 roku. Wtedy po raz 14. w karierze zwyciężył w finale Rolanda Garrosa pokonując Caspera Ruuda. Dwa ostatnie lata to dla legendy czas naznaczony kontuzjami, przerwami w grze i słabszą dyspozycją. Jak powiedział w rozmowie z Cezarym Dziwiszkiem z redakcji sportowej RMF FM ekspert tenisowy, komentator telewizji Eurosport Karol Stopa: „jestem zaskoczony, że to trwało aż tak długo”:
38 lat to już jest bardzo dużo w tym wymiarze sportowym, w tenisie. 20 lat temu? Nie do pomyślenia (…) Wystarczy zresztą przeczytać fragment biografii Andre Agassiego – ta słynna książka dotycząca jego kariery. Jak on pisze o problemach fizycznych, o takim zwyczajnym, ludzkim cierpieniu, które towarzyszyło jego ostatnim próbom wyjścia na kort. Nie sądzę, by w przypadku innych osób było inaczej. Jest tak samo, tylko może po prostu jest trochę inna wydolność, inny próg przeżywania, czy akceptowania bólu. Składają się na to najrozmaitsze rzeczy, więc pod bardzo wieloma względami Nadal się ewidentnie wpisał w tę kategorię trzech potężnych, którzy zmienili oblicze dyscypliny i myślę, że to jest jeden z tych trzech, którzy zostawią ślad w tym sporcie na zawsze. Nie przypuszczam, by się pojawili podobni – ocenia Karol Stopa.
Zdaniem komentatora Eurosportu światowy tenis idzie w kierunku brutalnej siły, szybkości i wytrzymałości. A to w dużej mierze wyklucza istnienie tak wielkiej dominacji jakiej byliśmy świadkami w erze: Federer – Nadal – Murray – Djoković. Nawet jeżeli już teraz są bardzo poważni kandydaci do zdominowania dyscypliny:
Na pewno Alcaraz i Sinner (…) To są osoby zdecydowanie najbardziej predystynowane do tego, żeby odegrać tę czołową rolę w dyscyplinie, po tym jak już definitywnie karierę zakończy także Djoković, co też przypuszczam, że w ciągu roku/dwóch nastąpi. Natomiast ja mam dość poważne wątpliwości, czy kariery zarówno Włocha Jannika Sinnera, jak i Hiszpana „Carlitosa” Alcaraza – czy będą trwały tak długo jak tych trzech (przyp. red. Federera, Nadala i Djokovicia). Czy oni osiągną aż tyle wielkoszlemowych tytułów? Wydaje mi się to mało prawdopodobne. Przede wszystkim dlatego, że zmienia się obraz dyscypliny, zmienia się sposób gry. Po prostu intensywność gry, w stosunku do tego co towarzyszyło początkom kariery Federera, wzrosła pewnie tak ze 2,5 raza. Wszyscy grają mocniej, wszyscy serwują ostrzej. Wszyscy są szybsi, sprawniejsi, lepiej biegają. Wszyscy grają coraz doskonalszymi rakietami i naciągami. To zaczyna wchodzić na poziom kosmiczny, jeżeli chodzi o współczynniki rywalizacji. I w związku z tym dziś wydaje mi się mało prawdopodobne, żeby człowiek był w stanie takie „bombardowanie” wytrzymać długo – podkreśla w rozmowie z RMF FM Karol Stopa.
Przebogatą karierę Rafael Nadal kończy: 22 tytułami Wielkiego Szlema (14 wygranych we French Open, 4 w US Open i po 2 w Wimbledonie oraz Australian Open). Wygrywał olimpijskie finały i zdobywał złote medale igrzysk w Pekinie 2008 i Rio de Janeiro 2016. Zwyciężył w aż 92 turniejach rangi ATP. Mało kto pamięta, że pierwszy z nich wygrał … w Polsce. 14 sierpnia 2004 roku w zawodach Idea Prokom Open będący na 71. miejscu w rankingu ATP zaledwie 18-letni Rafael Nadal pokonał w finale Argentyńczyka Jose Acasuso 6:3, 6:4. Kto by wtedy pomyślał, że ten młody, dobrze rokujący hiszpański tenisista 20 lat później będzie określany mianem „legendy”…