Earl Holliman, aktor serialu „Policjantka”, umiera w wieku 96 lat

Earl Holliman , aktor najbardziej znany z roli szefa Angie Dickinson w dramacie policyjnym NBC z lat 70. Policjantkazmarł. Miał 96 lat.

Holliman zmarł w poniedziałek w hospicjum w swoim domu w Studio City – powiedział jego małżonek Craig Curtis. Reporter z Hollywood.

Holliman zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę szalonego młodszego brata Katharine Hepburn w filmie Zaklinacz Deszczu (1956) – do tej roli pokonał Elvisa Presleya – a następnie pojawił się w innym filmie Burta Lancastera, jako asystent Wyatta Earpa w Strzelanina w OK Corral (1957).

W eposie George’a Stevensa Gigant (1956), mieszkaniec Luizjany zagrał zięcia postaci Elizabeth Taylor i Rocka Hudsona, był kucharzem w Zakazana planeta (1956) i pojawił się jako brat Johna Wayne’a, Deana Martina i Michaela Andersona Jr. w filmie Henry’ego Hathawaya Synowie Katie Elder (1965).

Holliman wcielił się także w postać mężczyzny cierpiącego na amnezję w opuszczonym mieście już w pierwszym odcinku serialu Roda Serlinga Strefa Mroku„Gdzie są wszyscy?” którego premiera odbyła się 2 października 1959 roku.

Również w sezonie telewizyjnym 1959–60 Holliman zagrał Sundance, rewolwerowca z Kolorado, który został marszałkiem, z pomocnikiem — psem o imieniu Useless — w krótkotrwałym programie hotelu Paree.

Trzy lata później Holliman znalazł się na szczycie innego telewizyjnego westernu, NBC Szeroki kraj; zagrał gwiazdę rodeo w serialu wyprodukowanym przez Ralpha Edwardsa, ale to również trwało tylko sezon.

Holliman zastąpił Berta Convy’ego po tym, jak pilot zagrał macho porucznika Billa Crowleya Policjantkaktóry był emitowany w latach 1974–78. Łączyła go przyjemna chemia z Dickinsonem, który grał rolę tajnego policjanta LAPD, sierż. Suzanne „Pepper” Anderson o czterech sezonach serialu.

„Wpadłaby w kłopoty, a ja pobiegłbym i ją uratował” – Holliman, mówiąc o czymś typowym Policjantka fabuła, powiedział w wywiadzie z 2003 roku. „Zrobiłbym jakąś mądrą uwagę, a ona odpowiedziałaby mi w jakiś seksowny sposób, a wiele z tego było przypadkowych. Mieliśmy na to milczące pozwolenie”.

Henry Earl Holliman urodził się 11 września 1928 roku w Delhi w Luizjanie. Jego biologiczny ojciec zmarł sześć miesięcy przed jego narodzinami, a Holliman został umieszczony w sierocińcu, zanim został adoptowany, gdy miał tydzień.

„Gdy [his adoptive parents] przyszedł do mnie, byłem chory i od razu zabrali mnie do lekarza, który najwyraźniej powiedział: „Tutaj nie masz dziecka, masz koszt pogrzebu” – powiedział. „Zapłacili położnej za mnie 7,5 dolara – to było w odludziu Luizjany.

„Miałam wspaniałych rodziców, którzy dali mi całą miłość świata. Zachęcali mnie, abym był, kimkolwiek mogę. Byłem ich jedynym dzieckiem.”

Holliman marzył o zostaniu aktorem i mając 14 lat, wkrótce po śmierci ojca, pojechał autostopem z domu krewnego w Texarkana w Teksasie na przedmieścia Hollywood.

Namówiono go, aby wrócił do domu, więc wrócił do szkoły średniej Oil City, gdzie grał w ataku w drużynie piłkarskiej i został wybrany na przewodniczącego swojej klasy starszej.

Po odbyciu służby w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych Holliman studiował aktorstwo w Pasadena Playhouse i zadebiutował zawodowo, wygłaszając jedną linijkę dialogu jako operator windy w komedii Deana Martina i Jerry’ego Lewisa Przerażony Sztywny (1953).

W tym samym roku zagrał drobne role w czterech innych filmach, a w 1954 zagrał syna Spencera Tracy w Złamana lanca i pojawił się z Williamem Holdenem i Grace Kelly Mosty w Toko-Ri.

W 1957 roku Holliman zagrał w serialu CBS Playhouse 90 zatytułowanym „The Dark Side of the Earth”, według scenariusza Serlinga. To umieściło go na radarze pisarza Strefa Mroku.

Holliman otrzymał kolejną nominację do Globu w 1993 roku za rolę gburowatego właściciela baru w krótkotrwałym serialu ABC Deltaz Deltą Burke w roli głównej oraz Luddiego Muellera w przełomowym miniserialu ABC z 1983 roku Cierniowe Ptaki.

Wśród jego innych osiągnięć telewizyjnych znalazły się m.in Dym strzelniczy, Armata, Szczęście, Ludzie Slattery’ego, Uciekinier, Doktor Kildare, Człowiek za sześć milionów dolarów, Puste gniazdo, Morderstwo, napisała I Karolina w mieście.

Holliman zagrał także w takich filmach jak Umarłem tysiąc razy (1955), Gorące Zaklęcie (1958), Ostatni pociąg z Gun Hill (1959), Lato i dym (1961), Przymierze ze śmiercią (1967), Moc (1968), Anzio (1968), Zjadacz Ciasteczek (1972), Zły miejski blues (1999) i Idealny najemca (2000).

Holliman przez wiele lat prowadził Fiesta Dinner Theatre w San Antonio i był prezesem stowarzyszenia Actors and Others for Animals, organizacji promującej kontrolę populacji zwierząt.

Duane Byrge przyczynił się do powstania tego raportu.