Informacje o dekadzie pełnej skandali Justina Trudeau na stanowisku premiera Kanady – od oburzenia na czarnoskórego do „po omacku”, gdy ma zrezygnować

JUSTIN Trudeau, charyzmatyczny i często kontrowersyjny premier Kanady, ma zamiar zrezygnować ze stanowiska lidera partii po dekadzie naznaczonej skandalami i publicznym oburzeniem.

Od wypuszczenia na światło dzienne zdjęć czarnej twarzy po zarzuty niewłaściwego postępowania – kadencja Trudeau była burzliwa, przyćmiona serią głośnych kontrowersji.

Premier Kanady Justin Trudeau ma zamiar zrezygnować ze stanowiska lidera partiiŹródło: AFP

Odświeżone zdjęcia przedstawiają Trudeau z twarzą i rękami pomalowanymi na brązowo na imprezie „Arabian Nights”, gdy był 29-letnim nauczycielemŹródło: Reuters

Trudeau wraz z żoną i dziećmi pozują do rodzinnego zdjęcia w kontrowersyjnym indyjskim stroju podczas oficjalnej podróży w 2018 rokuŹródło: AFP lub licencjodawcyJego zbliżająca się rezygnacja może oznaczać koniec ery politycznej, która rozpoczęła się w 2013 roku, kiedy został liderem Partii Liberalnej.

Pod jego przywództwem liberałowie wygrali trzy kolejne wybory w 2015, 2019 i 2021 roku.

Jednak czas Trudeau na czele partii był nękany szeregiem kontrowersji.

Być może najbardziej znaczący skandal wybuchł w 2019 r., kiedy na imprezie w 2001 r., kiedy uczył w prywatnej szkole, pojawiły się zdjęcia przedstawiające go ubranego w brązową twarz.

Zdjęcia przedstawiały Trudeau, wówczas 29-letniego nauczyciela w West Point Grey Academy w Vancouver, ubranego jak postać z „Księgi tysiąca nocy”, z przyciemnioną skórą, w turbanie i szatach.

Ten incydent, wraz z dwoma dodatkowymi przypadkami Trudeau o czarnej twarzy, wywołał masowe oburzenie.

Chociaż publicznie przeprosił, przyznając, że jego działania są rasistowskie, szkody zostały wyrządzone, a jego przywództwo zostało zakwestionowane przez wielu, zwłaszcza wśród mniejszości kanadyjskich.

Trudeau zbudował znaczną część swojej osobowości politycznej na byciu postępowym, włączającym przywódcą, opowiadającym się za różnorodnością.

Skandal z brązową twarzą był jasną sprzecznością z tym wizerunkiem, prowadząc do znacznej utraty zaufania wśród niektórych z jego najbardziej lojalnych zwolenników.

WIERSZ PRZYWŁASZCZENIA KULTURYTrudeau spotkał się również z powszechną krytyką za ekstrawaganckie przejawy zawłaszczania kultury podczas swojej wizyty w Indiach w 2018 roku.

Premier i jego rodzina przez całą podróż nosili tradycyjne indyjskie stroje.

Jednak ich sherwanis i wyszukane sare spotkały się z oskarżeniami o „przesadę” i zamieniły ten strój w polityczny spektakl.

Krytycy argumentowali, że skoordynowana garderoba Trudeaus miała bardziej na celu autopromocję niż szacunek kulturowy, a niektórzy nazywali to „słodkością choreografii”.

Choć niektórzy bronili wyboru rodzinnego ubioru jako pełnego szacunku, spektakl tylko ugruntował rosnące postrzeganie Trudeau jako osoby oderwanej od codziennych Kanadyjczyków.

OBEJMUJĄCE ZARZUTYW 2018 roku ponownie wyszła na jaw sprawa z udziałem kobiety, która oskarżyła Trudeau o obmacywanie jej podczas imprezy w 2000 roku w Creston w Kolumbii Brytyjskiej.

Zarzut został po raz pierwszy zgłoszony przez Creston Valley Advance, a anonimowy dziennikarz stwierdził, że Trudeau dotknął ją w niewłaściwy sposób.

Choć Trudeau wówczas przeprosił, prasa w dużej mierze zlekceważyła tę sprawę, a kobieta zdecydowała się nie drążyć dalej tematu.

Kiedy jednak sprawa ujrzała światło dzienne, opinia publiczna była podzielona.

Trudeau próbował się bronić, stwierdzając, że nie uważa wówczas sytuacji za niewłaściwą, ale jego podejście do sprawy tylko dolało oliwy do ognia.

Jego poprzednie przeprosiny wydawały się teraz niewystarczające, ponieważ oskarżenia pozostawały trwałą plamą na jego przywództwie.

Premier był już oskarżany o obmacywanie w 2018 rŹródło: AFP lub licencjodawcy

Trudeau został także oskarżony o „znęcanie się” nad biczem opozycji Gordem Brownem i uderzenie łokciem posłanki NDP Ruth Ellen Brosseau (z prawej) w Izbie GminŹródło: CBCKOCHAJĄCY INCYDENTJeden z najbardziej dramatycznych momentów w karierze Trudeau miał miejsce w 2016 r., kiedy kamera przyłapała go na uderzaniu łokciem posłanki NDP Ruth Ellen Brosseau i rzekomym znęcaniu się nad biczem opozycji Gordem Brownem w Izbie Gmin.

Do sprzeczki doszło podczas głosowania nad kanadyjskim ustawodawstwem dotyczącym umierania wspomaganego przez lekarza.

Widok premiera fizycznie konfrontującego się z parlamentarzystami zszokował wielu, a przywódcy opozycji oskarżyli Trudeau o stosowanie „fizycznego zastraszania”.

Jego przeprosiny były szybkie, ale niewiele zrobiły, aby stłumić gniew parlamentarzystów, zwłaszcza kobiet w Izbie, które po incydencie poczuły się zagrożone.

Ten wybuch, w połączeniu z jego gafami, tylko wzmocnił rosnącą narrację, że przywództwo Trudeau było coraz bardziej niekonsekwentne.

Ingerencja w wybory w ChinachW 2019 roku premier Trudeau oskarżył Chiny o próbę ingerencji w wybory w Kanadzie.

Ze raportów wynika, że ​​w wyborach federalnych w 2019 r. brali udział kandydaci wspierani przez Chiny, a co najmniej 11 kandydatów rzekomo otrzymało wsparcie ze strony Pekinu.

Urzędnicy wywiadu poinformowali, że Chiny przekazywały fundusze kandydatom i umieszczały agentów w kanadyjskich biurach politycznych, aby wpływali na politykę.

Pomimo oskarżeń Chiny zaprzeczyły jakiemukolwiek zaangażowaniu i twierdziły, że nie są zainteresowane sprawami wewnętrznymi Kanady.

Trudeau odpowiedział, podkreślając wysiłki Kanady mające na celu ochronę integralności wyborów i zwalczanie zagranicznych ingerencji.

PROTESTY COVIDOWEProtesty w ramach Freedom Convoy rozpoczęły się w 2022 r., kiedy kierowcy ciężarówek zorganizowali się przeciwko nakazowi szczepień dla kierowców ciężarówek przekraczających granicę USA-Kanada.

Choć początkowo był to protest przeciwko mandatowi, konwój przekształcił się w szerszy ruch przeciwko ograniczeniom związanym z Covid-19.

Zwolennicy protestu, w tym niektórzy konserwatywni politycy, wyrazili zaniepokojenie nadmiernymi działaniami rządu i środkami wprowadzonymi w związku z pandemią.

Pomimo pokojowego charakteru protestu w Ottawie utknęły w korku i istniały obawy, że do ruchu przeniknie retoryka ekstremistyczna.

Trudeau potępił protestujących jako „małą marginalną mniejszość”, ale spotkał się ze znaczną reakcją, gdy protesty wzbudziły szerokie zainteresowanie i poparcie.

Premier Kanady Justin Trudeau rozmawia z prezydentem Chin Xi Jinpingiem podczas szczytu przywódców G20 w 2022 r. na Bali w IndonezjiŹródło: Reuters

Zwolennicy przybywają na Wzgórze Parlamentarne konwoju ciężarówek Freedom, aby zaprotestować przeciwko nakazom i ograniczeniom dotyczącym szczepionek Covid-19 w Ottawie w Kanadzie w 2022 r.Źródło: AFP

Potencjalna rezygnacja Trudeau może oznaczać zakończenie ery politycznej, która rozpoczęła się w 2013 roku, kiedy został liderem Partii LiberalnejŹródło: AFPZbliżająca się rezygnacjaPomimo początkowego dojścia do władzy dzięki obietnicom przejrzystości, inkluzywności i postępowych reform, czas Justina Trudeau jako lidera partii był pełen skandali, które podkopały jego kapitał polityczny.

Jego przewidywaną rezygnację postrzega się jako zwieńczenie lat publicznej analizy, podczas której krytycy wskazują na przywódcę, który pomimo swojego uroku i postępowej retoryki nie dorównał ideałom, które wspierał.

W tym miesiącu pojawiły się doniesienia, że ​​Trudeau rozważał rezygnację ze stanowiska lidera Partii Liberalnej w związku z rosnącymi wezwaniami do jego ustąpienia.

Premier Kanady stoi w obliczu kryzysu przywództwa w swojej partii, a jego poparcie dla parlamentu jest historycznie niskie.

Przyszłość polityczna Trudeau stanęła pod znakiem zapytania po rezygnacji w grudniu 2024 roku jego wieloletniej sojuszniczki Chrystii Freeland, która skrytykowała jego podejście do stosunków Kanady ze Stanami Zjednoczonymi i kierunku polityki.

Na decyzję o ustąpieniu mogą dodatkowo wpływać utrzymujące się wyzwania w jego partii, spadek poparcia wyborców i przewidywana groźba zwycięstwa konserwatystów w nadchodzących wyborach federalnych.

Ponieważ jego rezygnacja wydaje się nieuchronna, źródła sugerują, że Trudeau może ogłosić swoje odejście przed kluczowym posiedzeniem partii, co w kluczowym momencie pozostawi liberałów bez stałego przywódcy.

Obawy o gospodarkę Kanady, w tym rosnącą inflację, wysokie koszty mieszkań i obciążenie usług publicznych, jeszcze bardziej pogorszyły sytuację.

Przywództwo Trudeau spotkało się z krytyką za nieskuteczne rozwiązanie tych problemów.

Rosnące poparcie dla lidera konserwatystów Pierre’a Poilievre’a, który w sondażach prowadził ze znaczną przewagą, również zwiększyło presję na Trudeau.

Dymisja Trudeau oznaczałaby koniec ery politycznej w Kanadzie.

Przewodził Partii Liberalnej od 2013 r., wygrywając wybory w 2015, 2019 i 2021 r.

Jednak biorąc pod uwagę jego przywództwo i stojąc przed poważnymi wyzwaniami zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej, odejście premiera wydaje się prawdopodobne w nadchodzących dniach.

Jego rezygnacja postawiłaby Kanadę na rozdrożu z pytaniami o przyszły kierunek Partii Liberalnej i krajobraz polityczny kraju.