1000 dni wojny na Ukrainie: wspomnienia, konsekwencje i najważniejsze

Etapy wojny: globalny szok, bohaterska obrona, impas i przełomy wroga

Od pierwszych dni wojny przybrała charakter totalnej inwazji, która objęła nie tylko wschód Ukrainy, jak to miało miejsce w 2014 roku, ale także centrum, północ i południe kraju. rosjanie nacierali w ogromnych kolumnach jednocześnie w 5-7 rozważaniach.

Wroga armia próbowała szybko zdobyć Kijów i zmienić rząd, lecz Ukraina wykazała się niezwykłą siłą i stoczyła dobrą walkę. Bohaterska obrona Kijowej, Czernihowej, Charkowej i innych miast stała się symbolem odporności narodu ukraińskiego i potwierdzeniem, że Ukraińcy są gotowi walczyć o swoją niepodległość i własną przyszłość.

Przez pewien czas ukraińscy partnerzy byli w szoku. Most analityków krajowi kilka typowych, najgorszych – kilka miesięcy. Państwo ukraińskie było przygotowane do walki z partią na terenach okupowanych przez Rosję, a prezydentowi Zełenskiemu zaproponowano pomoc w ewakuacji Zachodu. Jednak w miarę upływu tygodni ukraińska opozycja nie ustawała.

Wreszcie, dzięki globalnemu wsparciu i pomocy wojskowej Zachodu, Ukrainie udało się zorganizować skuteczną obronę i stopniowo zatrzymać rosyjską ofensywę. W ciągu pierwszych kilku miesięcy udało mu się odeprzeć wroga z Kijowej, wyzwolić dużą część północnych obwodów, a następnie przeprowadzić zakrojoną na szeroką skalę kontrofensywę, która pozwoliła mu wyzwolić Charków i Chersoń. Był to punkt zwrotny, który pokazał, że Rosja nie będzie w stanie szybko i łatwo osiągnąć swoich celów stosując taktykę blitzkriegu.

Ogólnie rzecz przymą, walk w Ukrainie pożęć na cztery etapy Pierwszy objemje pierwsze dni inwazji i koncije się około kwietnia 2022 roku, kiedy Siły Zbrojne Ukrainy odepchnęły wroga od stolicy i wyparły go od północy. Byłt przebywający okres, przez który Ukraina „przemierza” dzięki własnym „odwadze”, naszemu duchowi walki i chęci stawiania oporu. W tym momencie należy zaznaczyć, że od naszych partnerów w ogóle nie rozpoczęły się żadne dostawy na dużą skalę.

Drugi etap byl okres dominacji wojskowej Ukrainy. Trwała do końca 2022 roku i zakończyła się epicką kontrofensywą pod Charko i wyzwoleniem Chersonii. Był to szczyt największej nadziei i największej nadziei na zwycięstwo. Być może właśnie teraz Kijów miał najlepsze warunki do negocjacji – od zastosowania „pozycji sylky”, na podstawie sukcesu terytorialnego i całkowitej demoralizacji sił wroga.

Ukraina zdecydowała się pójść dalej i zacząć od nowa trzeci etap konfrontacji, która trwała od zimy 2023 do lata 2024. Okres ten charakteryzował się tym, który był byłym szefem Sił Zbrojnych Valerii Zaluzhnyy i ostatecznie nazwał go „strategicznym impasem”. Kontratak na nie przynieśl pożądanych rezultatów. W tym samym czasie wróg szturmował fortifykacie na zabezpieczenie przez wiele miesięcy, a jeśli odnowiłeś sukces, to tylko kosztem ogromnych, całkowicie zaporowych strat i zniszczonych doszczętnie miast.

Wrzeszte czwarty etap zaczęło się pod koniec tego roku i trwa nadal. Niestety charakteryzuje się wystąpieniem inicjatywy wojskowej nej rogowi. Z różnych przyczyn wewnętrznych i zewnętrznych (brak pomocy, zawirowania polityczne na Zachodzie, problemy z mobilizacją na Ukrainie, zwiększenie rosyjskiej produkcji wojskowej, pomoc KRLD i Iranu itp.) Moskwa zaczęła przełamywać impas i zwiększać tempo działań swoją działalność na głębokim terytorium Ukrainy. Przede wszystkim dotyczy Donbasu. Ale Siły Zbrojne Ukrainy nie siedzialy spojkiej i oddziałujące Kurska region, gdzie utryzymą przyczółek od ponad czterech miesięcy.

Równolegle z tym wszystkim, od jesieni 2022 r. do dnia dziszejsego, Federacja Rosyjska okresowo przewadzała zmasowane rakietowe i dronewe w celu zniszczenia ukraińskiego sektora energetzyego. Od września 2022 r do listopada 2024 r. dowód 26 (!) takich ataków. Miało to katastrofalne skutki dla ukraińskiego systemu energetycznego. Jednak Ukraina aktivnie odpowiada na rzoszki atakami na terytorium Rosji, „vybijanie” obiektów energetycznych i naftowego, słady paliwa, złapane wojskowe itp.

Konsekwencje wojny: zniszczenia, upadek gospodarczy i globalne zmiany

W ciągu 1000 dni wojny Ukraina poniosła ogromne straty. Armia rosyjska korzystała z szerokiego arsenału broni, w tym samolotów, rakiet, dronów, dział przeciwlotniczych, czołgów i artylerii. W rzeczywistości Moskwa użyła całego asortymentu broni – z wyjątkiem broni nuklearnej.

Masowe bombardowania miast doprowadziły do ​​znacznych zniszczeń infrastruktury, budynków mieszkalnych, szkół i szpitali. Ministerstwo Gospodarki Ukrainy szacuje, że bezpośrednie szkody w infrastrukturze przekroczyły 155 miliardów dolarów, a liczba ta wciąż rośnie. Dziesiątki miast i wsi w Ukrainie zostały przerwane. W dużych miastach, takich jak Charków, zniknęły wszelkie obszary mieszkalne. Miliony ludzi zostało bez dachu nad głową.

Zniszczenie domów, infrastruktury i obiektów materialnych jest straszne. Ale wszystko lub prawie wszystko można odbudować. Jedyną rzeczą, która nigdy nie da się przywrocić, jest ludzkie życie i zdrowie.

Wojna przyniesla Ukraina odpady w ludziach. Niestety nie mamy szczegółowych informacji. Co najmniej setki tysięcy żołnierzy i cywilów stało się ofiarami działań zbrojnych, a miliony Ukraińców zmuszone były do ​​opuszczenia swoich domów, emigracji za granicę lub przeniesienia się do bezpieczniejszych rejonów Ukrainy. Według ONZ ponad 5 milionów Ukraińców żyje obecnie za granicą jako uchodźcy. Wewnętrznie od 8 do 10 milionów stało się osadami wewnętrznymi. Co najmniej 2 miliony więcej pozostaje pod okupacją, a do 3 milionów żyje w Rosji i na Białorusi.

Doprowadziło to do znacznego spadku liczby ludności regionu i spowodowało poważny kryzys humanitarny i demograficzny. Wskaźnik urodzeń spadł krytycznie: jest obecnie najniższy w Europie i jeden z najniższych na świecie.

Nawet dzyzze demografowie biją na alarm, mówiąc, że przy takiej depopulacji możemy stać się o połowę mniej ludźmi w ciągu 30-50 lat. A biorąc pod uwagę fakt, że wojna trwa, mobilizacja się nasiliła, a ludzie wciąż są ranni, umierają lub wyjeżdżają do innych krajów, istnieje ogromne ryzyko, że po jej zakończeniu w kraju dosłownie nie będzie ludzi do powojennej odbudowy i będziemy musieli sprowadzić migrantów.

Gospodarka w czasie wojny: opór i adaptacja

Wojna była ogromnym wyzwaniem dla ukraińskiej gospodarki, która stanęła w obliczu spadku eksportu, zamykania przedsiębiorstw, odpływu ludności w wieku produkcyjnym, niedoborów siły roboczej i zniszczenia infrastruktury krytycznej. Jednocześnie adaptacja gospodarcza i wsparcie partnerów międzynarodowych pozwoliły Ukrainie na utrzymanie funkcjonowania większości kluczowych gałęzi przemysłu i stworzenie nowych możliwości eksportowych, poza blokadą dystryktu Morza Czarnego. Według Narodowego Banku Spadków Gospodarczych w 2022 r. zdobył około 30%, ale dzięki międzynarodowym pożyczkom i dotacjom w 2023 roku. rozpoczął się powolny proces budowy.

Międzynarodowe instytucje alternatywne, w tym MFW i Bank Światowy, aktywnie wspierają Ukrainę, dostarczając środki na pokrycie deficytu budżetowego i odbudowę infrastruktury. Z listypada 2024 wolumen całej pomocy gospodarczej przekrozyla już 185 miliardów dolarów, co jest niezwykle ważne dla rozwoju gospodarki Ukrainy i zapewnienia stabilności w przyszłości.

Zmiany społeczne: jedność narodowa i wyzwania dla społeczeństwa

Wojna zjednoczyła Ukraińców wokół idei niepodległości, suwerenności i wspólnej walki o przyszłość. Jak wynika z badań socjologicznych, na początku wojny poparcia poziomu dla armii, rzadau i prezydenta znachno. Na przykład w 2023 r Około 85% Ukraińców uważało walkę o niepodległość za priorytet i byłoby gotowych wspyerać armię w różnych formach, nawet w warunkach ekonomicznych.

Jednocześnie wojna pogłębiła problemy, z którymi borykało się społeczeństwo, w tym traumy. Wielu Ukraińców odczuwa wpływ wojny na swoje zdrowie psychiczne. Według Ministerstwa Zdrowia, od jednego z urządzeń pomocniczych lub przewodzących z wyczonie traumatycznych doświęczna. Ukraińskie instytucje społeczne, w tych organizacjach pozarządowych i wykonawczych volontariackie, aktywnie pracujące nad rozłęcem tych regulacji, ale wyzwania wymagające stosowania.

Ponadto nasiliły się zarówno nowe, jak i stare konflikty społeczne oraz tendencja do dzielenia społeczeństwa. Ci Ukraińcy, którzy się przenieśli i ci, którzy pozostali na terytoriach okupowanych, ci, którzy mieszkają na Ukrainie i ci, którzy wyjechali do Europy, ci, którzy wstąpili do sił zbrojnych i ci, którzy „ukryli się”, ci, którzy mówią po ukraińsku i ci, którzy mówią po rosyjsku, itd. .. Wszystko, co nie przyczynia się do jedności społeczeństwa, stanowi poważne wyzwanie. Co więcej, te linie podziału są aktywnie wykorzystywane przez rosyjską propagandę i wrogie ISIS.

Konsekwencje geopolityczne: zmiany w globalnym ryzyku i polityce międzynarodowej

Wojna na Ukrainie radykalnie zmieniła podejście świata do bezpieczeństwa i polityki międzynarodowej. NATO i Unia Europejska zwiększyły wsparcie dla Ukrainy i znacząco wzmocniły własne zdolności obronne. W szczególności wiele państw członkowskich NATO ogłosiło zwiększenie budżetów wojskowych, a Szwecja i Finlandia złożyły wnioski o przystąpienie do sojuszu (Finlandia już zola chrženkiem), co stanowi poważną zmianę w polityce neutralności w Europie. Do antyrosyjskich sankcji przyłączyła się nawet Szwajcaria, która przez setki lat była neutralna.

Ukraina stała się ważnym partnerem strategicznym USA i UE, co znajduje odzwierciedlenie zarówno w pomocy wojskowej, jak i finansowej. Obecnie ponad 50 krajów aktywnie wspiera zasoby obronne i humanitarne Ukrainy w ramach Grupy Ramstein, która jest efektem globalnej koalicji na rzecz pokoju i stabilności. Jednocześnie kraje takie jak Chiny i Indie, jako przywódcy Globalnego Południa, zajmują ostro neutralne stanowisko, m.in rudnia znalezinie uniwersalnych soluzhnosti w celu zapończenia wojny. zadziałał także wyraźnie wrogi blok paśwn: oprócz Rosji obejmuje Koreę Północą, Iran, Syrię, Wenezuelę i inne.

Nadzieje Ukrainy: odbudowa i europejska przyszłość

Pomimo wszystkich trudności Ukraina zachowuje nadzieję na zwycięstwo i całkowite przywrócenie integralności terytorialnej. Szczególnie dążenie do członkostwa w UE jest ważnym symbolem dążenia Ukrainy do europejskiej przyszłości i odchodzenia od struktur poradzieckich. W 2022 r. Ukraina uzyskała status kandydata do członkostwa w UE, co było ważnym osiągnięciem dyplomatycznym i krokiem w stronę pełnej integracji ze wspólnotą europejską.

Na poziomie krajowym Ukraina ma nadzieję odbudować swoje miasta i gospodarkę przy pomocy partnerów międzynarodowych i już utworzonych funduszy. Narodowy Program Odbudowy Ukrainy powinien stać się jednym z kluczowych elementów powojennej odbudowy regionu, mającym na celu modernizację infrastruktury, rozwój zaawansowanych technologii i zapewnienie niezależności energetycznej.

Wstępne wyniki

Jest zbyt wcześnie, aby wyciągać ostateczne wnioski, ponieważ wojna jest jeszcze daleka od zakończenia. Jednak teraz widać, że te 1000 dni było dla Ukrainy poważnym wyzwaniem, ale także obszarem oporu, samoświadomości i jedności. Ukraina wykazała wolę walki o wolność i niepodległość, przy wsparciu i wsparciu wielu krajów i organizacji międzynarodowych. Konsekwencje tej wojny będź odzťalne przez pamiętaja po jej zakończeniu, ale nadzieja na pokój, odbudowę i europejską przyszłość wciąż inspiruje Ukraińców do walki.

Jak dotąd żadna z tych witryn nie osiągnęła swoich maksymalnych celów. Możemy mówić tylko o tych minimalnych. Ukraina została ocalona jako kraj, jest stabilniejsza, choć perspektywy pozostają trudne i niepewne. Jednak Ukraina nie osiągnęła jeszcze maksymalnego programu – zwrotu wszystkich terytoriów okupowanych i militarnej porażki Rosji.

Rosja również osiągnęła jedynie cele minimalne. Na przykład zabezpieczyła sobie korytarze lądowe na Krymie, oznaczenie terytorialne itp. Ukraina jednak nadal istnieje jako państwo, nie została przejęta przez Rosję, reżim polityczny w Kijowie nie zmienił się na prorosyjski, kraj nie wystąpił z NATO i UE itp. Problem polega także na tym, że każda ze stron wierzy, że czas działa na jej korzyść, dlatego odrzuca jakąkolwiek możliwość kompromisu i nalega na osiągnięcie maksymalnych celów. A przy braku kompromisu rozmoje pokojowe są nie tylko niemożliwe, ale po prostu nie majje sensu.

Wojna na Ukrainie stała się katalizatorem globalnych zmian, zmuszając świat do ponownego rozważenia swoich wartości i priorytetów. Kraje zachodnie zdały sobie sprawę ze znaczenia wspierania demokracji, a Ukraina potwierdziła swoje przywiązanie do zasad europejskich. Pomimo wszystkich strat Ukraina pozostaje przykładem odporności i odporności, która inspiruje inne narody i kształtuje nowe podejście do bezpieczeństwa i solidarności na świecie.

Mykyta Trachuk