Daisy Ridley opowiada o produkcji „Sroki”, spotkaniu „ze sobą” w Disneylandzie i dlaczego jej powrót do „Gwiezdnych wojen” jest „przerażający”

Tekst logo

To był spokojny rok dla Daisy Ridley.

Rok 2024 rozpoczęła docenionym przez krytyków niecodziennym dramatem Czasami myślę o śmiercia następnie dała prawdopodobnie najlepszy występ w swojej karierze jako legendarna pływaczka Gertrude Ederle w Młoda kobieta i morze. I kończy ten okres swoją najbardziej osobistą pracą w dotychczasowej historii, Zrób ciastonowoczesny film noir, który wymyśliła i wyprodukowała.

Wyreżyserowany przez Sama Yatesa, został dobrze przyjęty Zrób ciasto stanowi kronikę rozpadu małżeństwa Annette (Ridley) i Bena (Shazad Latif), a ich młoda córka Matilda (Hiba Ahmed) gra w filmie historycznym. Ben, który zgłosił się na ochotnika do opieki nad córką na planie, następnie zakochuje się w Alicii Romano (Matilda Lutz), włoskiej gwieździe, która w fikcyjnym filmie gra mamę Matyldy. Wędrujące oko Bena jest dobrze znane, więc Annette musi w końcu zdecydować, czy zajmie stanowisko, czy nie.

W poprzedniej roli matki młoda koleżanka Ridley poza kamerą nazywała ją „mamusią”, co zapoczątkowało jej fascynację cienką linią oddzielającą fantazję od rzeczywistości. Następnie podsunęła pomysł swojemu mężowi, aktorowi, Tomowi Batemanowi, który od jakiegoś czasu dyskretnie doskonali swoje umiejętności scenopisarskie. Następnie Bateman zaczął pracować podczas Covid-19 nad tym, co stanie się Zrób ciasto scenariusza, ale po kilku tygodniach perspektywa dzieła uległa zmianie.

„Początkowo pomyślałem, że ciekawie będzie śledzić aktorkę, osobę, która jest z dala od domu i coś ją destabilizuje, oraz co mogą oznaczać te relacje na planie” – mówi Ridley Reporter z Hollywood. „Ale po kilku tygodniach pisania Tom powiedział: «Po prostu o wiele bardziej pociągałaby mnie mama w domu, która nie może być na planie i nie może przeżyć tego ekscytującego doświadczenia filmowego.» Więc naprawdę od tego momentu pobiegł z tym. ”

Ridley nadal na wiele sposobów dodawała swoje odciski palców do scenariusza. Na przykład córka Annette, Matylda, otrzymała imię na cześć tytułowej bohaterki ulubionego filmu Ridleya, pt. Matylda (1996). Jest też scena robienia naleśników, która jest hołdem złożonym temu drugiemu. Główna para, Annette i Ben, otrzymała imiona na cześć jej szwagra i szwagierki, jest też scena kolacji, w której Alicia znosi małżeńskie konflikty Annette i Bena, czego Ridley doświadczył w mniej dramatycznym stopniu. Nawet matka Ridleya pojawia się jako artystka drugoplanowa.

„Myślałem, że zje ze mną lunch na planie. Zamiast tego poszła na lunch za rogiem” – mówi Ridley w połowie śmiechu.

Co się tyczy Gwiezdne WojnyRidley miała wyjątkowe spotkanie w czerwcu ubiegłego roku podczas wycieczki do Disneylandu. Ona pierwsza pojechała Gwiezdne Wojny: Powstanie ruchu oporu i była świadkiem własnego dzieła podczas holograficznego wprowadzenia Rey do atrakcji. Następnie stanęła twarzą w twarz z członkiem obsady w kostiumie, który grał jej charakterystyczną postać.

„To było naprawdę niesamowite, kiedy w końcu spotkałem «siebie». Kobieta, którą poznałem, przyglądała mi się i to było naprawdę dziwne” – wspomina Ridley. „Obserwowanie kogoś, kto mnie studiował, gra ze mną, to była meta, ale ona wykonała niesamowitą robotę. Nie złamała też charakteru. Nie sądzę, żebym kiedykolwiek przyzwyczaił się do takich rzeczy.

Ta interakcja zwiększyła jej oczekiwania na własny, ostateczny powrót do postaci z filmu Sharmeen Obaid-Chinoy Gwiezdne Wojny: Nowy Zakon Jedichoć przyznaje, że jest też w nim nuta strachu. (Po tej rozmowie rozeszła się wiadomość, że film stracił scenarzystę Stevena Knighta.)

„Czuję, że nowy/nowe będą bardzo interesujące. Czas minął i dla mnie osobiście wiele się zmieniło, więc ciekawie będzie wrócić do kogoś, kogo znam tak dobrze, ale w tak innym momencie” – mówi Ridley. „Dla mnie ponowne zamieszkanie w Rey po tak długim czasie, kiedy jej nie widzieliśmy, to właściwie przerażające, ale także ekscytujące”.

Poniżej podczas niedawnej rozmowy z THRRidley omawia również, w jaki sposób jej własna fryzura zainspirowała linię dialogu w tonacji Zrób ciasto scena.

Zdaję sobie z tego sprawę Zrób ciasto to dzieło fikcji, ale czy byłeś świadkiem, jak goście z planu latali zbyt blisko słońca? Czy to właśnie zadecydowało o Twoim pomyśle?

Co zabawne, wcale. Byłem na kolacji z ludźmi w związkach i myślisz: „O mój Boże, o mój Boże”. Nie wiesz, co powiedzieć, bo to ich związek, ale myślisz: „O mój Boże, co to jest?” Byłem tego świadkiem, ale nie, nie widziałem, żeby gość na planie posunął się za daleko. (Nota autora: Ridley wspominał o niezręcznych kolacjach, ponieważ Zrób ciasto ma własną, niewygodną scenę z kolacją, w której aktor grany przez Matyldę Lutz musi patrzeć, jak Annette Ridleya i Ben Latifa kłócą się.)

Krzycz do mojej mamy. Właściwie o tym nie wspomniałem, ale ona jest artystką drugoplanową w tym filmie. Kiedy przyszła na plan, upewniłem się, że naprawdę dobrze się nią opiekowano. Wszyscy byli. Mówiła, że ​​ukradła psu kiełbaskę, a potem pomyślałem, że zje ze mną lunch na planie. Zamiast tego poszła na lunch za rogiem. Nie jadła ze mną lunchu. (Śmieje się.)

Zrób ciastow pewnym sensie przypomina odę do pracujących matek – lub matek, które musiały porzucić karierę, aby wychowywać dzieci. Czy jest w tym jakaś zasadność?

Myślę, że tu raczej chodzi o ludzi, którzy poszli na poważny kompromis dla swojego partnera. Naprawdę chcieliśmy mieć pewność, że dzieci występujące w filmie nigdy nie będą przyczyną trudności, przed którymi stoi Annette, a także Annette i Ben, jako para. Uwielbia być mamą. To trudne, ale ona to uwielbia. Tak naprawdę to Ben chciał przeprowadzić się na wieś i znaleźć spokojne miejsce, w którym mógłby rozwinąć swoją twórczą ekspresję. Więc powiedziała tak i urodziła kolejne dziecko, a z powodu kompromisu, na który poszła, jeśli chodzi o bycie z dala od społeczności i systemu wsparcia, jest to w rzeczywistości niezwykle trudne. Nie jestem mamą, ale rozmawiając z wieloma osobami, które mają dzieci, stwierdzam, że jest to mniej trudne, jeśli ma się system wsparcia. Jest takie powiedzenie: „Aby wychować dziecko, potrzeba całej wioski”. Tak więc związek Bena i Annette jest naprawdę trudny, a ponieważ ona jest tak odizolowana i nie ma nikogo, kto byłby dla niej rezonansem, wszystkie rzeczy, które mogłyby być dla niej znośne, są nie do zniesienia, ponieważ jest sama.

Czy podsunąłeś pomysł swojemu partnerowi Tomowi Batemanowi, aby napisał? A może zapytał, czy może z tym biegać, po tym jak usłyszał, jak o tym mówisz?

Podrzuciłem mu to. Napisał kilka pięknych scenariuszy, więc wiedziałem, że potrafi pisać. Pierwotny pomysł, który miałem, był nieco inny, ale przedstawiłem mu pomysł, a on zaczął go pisać. Początkowo pomyślałem, że ciekawie będzie śledzić aktorkę, osobę, która jest z dala od domu i coś ją destabilizuje, oraz to, co mogą oznaczać te relacje na planie. Na planie jest bardzo intymnie. Pracujesz z ludźmi od 12 do 14 godzin dziennie, a te więzi tworzą się bardzo szybko. Taki był więc pierwotny pomysł. Jednak po kilku tygodniach od napisania Tom powiedział: „Po prostu o wiele bardziej pociągałaby mnie mama w domu, która nie może być na planie i nie może przeżyć tego ekscytującego doświadczenia filmowego”. Więc naprawdę od tego uciekł, ale poprosiłem go, żeby to napisał.

Jest dobrze udokumentowane, że jesteś Matylda (1996) superfan i tak się składa, że ​​tak ma na imię córka Annette. (W skrócie nazywa się Tilly.)

(Śmieje się.) Jesteś pierwszą osobą, która o tym wspomniała!

Czy podczas pisania Toma dodawałeś takie drobne szczegóły?

Tak, było kilka odów do ludzi, których kochamy. Imiona postaci [Annette and Ben] właściwie wzorują się na moim bracie i szwagierce. Ciągle pytaliśmy: „Czy jesteś pewien?” A oni odpowiedzieli: „Tak”. Tak, wybrałem Matyldę, a taniec naleśników przypomniał mi ten moment Matylda. Ale potem było dość dziwnie, bo Matilda Lutz gra Alicię, a potem mieliśmy niesamowitą asystentkę kamery o imieniu Tilly [Garland]więc było to bardzo dziwne spotkanie Matyldy. Ale tak, jesteś pierwszą osobą, która o tym wspomina.

Zakładam, że jako producent sporządzałeś notatki na temat wczesnych wersji roboczych Toma, a to oczywiście może być delikatny proces. Czy na początku musiałeś chodzić na palcach?

Zwykle czeka dużo dłużej, żeby mi pokazać, ale podczas Covid-19 codziennie wstawał, żeby pisać. To był czas izolacji, więc wstawał i pisał godzinami. A potem, według jego słów, chodził tam i z powrotem, paląc papierosy na łańcuchu, podczas gdy ja czytałam wszystkie strony, które napisał. A ja albo odpowiedziałem: „Tak, to jest właściwy kierunek w stosunku do tego, co sobie wyobrażałem”, albo: „To jest nieco inny kierunek niż sobie wyobrażałem”. I w ten sposób w zasadzie wyrzeźbiliśmy całość. A potem, kiedy producentka Kate [Solomon] dołączyła do zespołu, ona też była częścią tego procesu twórczego. Następnie wszedł Sam Yates, nasz reżyser, i był to naprawdę najwspanialszy proces symbiotyczny, ponieważ wszyscy wiedzieliśmy, jaką historię chcemy opowiedzieć i jak chcemy ją opowiedzieć. Rzeczy się zatem nieco zmieniły tu i tam, ale byliśmy zjednoczeni co do tego, co chcieliśmy stworzyć.

Kiedy ostatnio z tobą rozmawiałem Młoda kobieta i morzenie brzmiało to tak, jakbyś poprosił Jerry’ego Bruckheimera, aby zabrał cię do Skellig Michael i przeszkolił w sztuce produkcji.

(Śmieje się.)

Ale czy liczyłeś na wskazówki poprzednich producentów?

Producenci, na których naprawdę się wzorowałem przy tworzeniu tego filmu, to właśnie ci producenci Czasami myślę o śmierci. Byłem na tym planie, kiedy Zrób ciasto zbierało się. Więc właściwie kręciłem w Astorii [Oregon] kiedy mieliśmy spotkania reżyserskie, więc właściwie zapytałem Alexa Saksa, Dori Rath i Steve’a Wesimana [for guidance]. To była wspaniała grupa producentów, którzy pracowali nad tym filmem i dlatego, że go robiliśmy Zrób ciasto razem w tamtym czasie, byli na tyle łaskawi, że porozmawiali ze mną o budżecie i harmonogramie oraz o tym, ile lokalizacji może być potrzebnych, aby zmieścić się w określonym budżecie. Zatem producenci Czasami myślę o śmiercizwłaszcza na bardzo wczesnych etapach powstawania Zrób ciasto razem, były niesamowite.

Młode matki dość często obcinają włosy na krótko, ponieważ mają mniej czasu dla siebie. Poza tym włosy Annette kontrastowały z długimi włosami Bena i Alicii. Czy takie były faktyczne idee stojące za wyprawą na taką długość?

Właściwie to już ścięłam włosy, a kiedy obcięłam włosy, ktoś powiedział mi: „To takie odważne”. Pamiętam, jak pomyślałem: „Ludzie, którzy operują i ratują życie, są odważni. Obcinasz włosy? Co!?” To naprawdę dziwne, co ludzie mówią, ale nie jestem jedyną kobietą, która wyraziła to samo. Tak się jakoś złożyło, że scena w parku, kiedy Esther mówi „tak odważna”, dodała trochę humoru [in response to Annete’s short hair].

Czy wykorzystaliście także własne zwiastuny do scen zawierających zwiastuny bohaterów?

Tak, firma Translux, która zajmowała się naszymi obiektami, była absolutnie niesamowita, a ich zwiastuny nigdy nie były kręcone kamerą, więc zostały pokazane na ekranie. Poza tym załoga często tego nie robi nie było na filmie, więc też bardzo o to dbaliśmy. Zapytaliśmy: „Jak wszyscy się czują, będąc w filmie?” I cała nasza załoga powiedziała „tak”, co było zabawne i niesamowite. Zatem wielu członków ekipy nigdy wcześniej nie było filmowanych.

Czy kręcąc film na planie filmowym, zasadniczo używasz resztek sprzętu, którego w danym momencie nie używa Twoja produkcja?

Tak, podczas kręcenia ujęć korzystaliśmy ze sprzętu, który mieliśmy, a potem kilka razy pomyśleliśmy: „Czekaj, film w filmie, jak to oglądamy?” Ponieważ Annette nadal ogląda film w filmie. Wykorzystaliśmy więc naszych członków załogi i sprzęt przed kamerą. Byliśmy zaradni i wykorzystaliśmy to, co mieliśmy.

Annette ma niezły łuk. Czy powiedziałbyś, że jej wersja z trzeciego aktu jest bardziej transformacyjna niż performatywna?

Ciekawy. Powiedziałbym prawdopodobnie, że drugi akt najbardziej mnie przemienia. Mam wrażenie, że podbrzusze Annette jest zawsze solidne. Jest bita, posiniaczona, przeżywa trudne chwile, ale nawet jeśli jest to mała drzazga, zawsze jest w niej coś solidnego dla jej dzieci. Zaczynamy, gdy związek Annette i Bena jest trudny, a drugi akt jest dla niej najtrudniejszy pod względem emocjonalnym, ponieważ po jej lewej, prawej i środkowej stronie dzieją się różne rzeczy. A w chwili, gdy sprawa dotyczy dzieci, sytuacja nie może się już tak toczyć.

Przypuszczam, że istnieje pewien poziom kłamstwa, który możemy sobie wmawiać, gdy myślimy, że inni ludzie nie są świadkami tego, co się dzieje. Annette może wytrzymać tę trudność w domu i zachować prywatność, ale w parku, kiedy staje się publiczna, jest to tak haniebne. I w tym momencie Annette zdaje sobie sprawę, że wszyscy byli świadkami zdradzania jej męża, jego odejścia i powrotu oraz trudności, które ona odłożyła na bok.

Dlatego zawsze grając ją, miałem wrażenie, że drugi akt był najbardziej pełen temperamentu, a potem, gdy dotarliśmy do ścieżki z drugiej części filmu, jej stal, która zawsze była w nas, rośnie. Nadchodzi także spokój, gdy zbiera siły, aby aktywnie zaangażować się w to, co się dzieje.

Czy ich drugie dziecko, Lucas, zostało poczęte przed czy po ośmiomiesięcznej podróży „badawczej” Bena?

Dla mnie harmonogram był taki, że poczęcie nastąpiło wkrótce po jego powrocie. Dziecko wydawało się więc doskonałym powodem, aby pozostać razem i spróbować sprawić, by wszystko znów działało.

Każdego dnia przynajmniej kilka osób budzi się i przygotowuje do swojej pracy, która ma przypominać Ciebie w dwóch różnych parkach tematycznych w Stanach. Ta postać jest przedłużeniem ciebie. Czy można się do tego przyzwyczaić?

(Śmieje się.) NIE! To było naprawdę niesamowite, kiedy w końcu spotkałem „siebie”. Byłem na Powstanie ruchu oporu jechałem po raz pierwszy i pomyślałem: „To szaleństwo!” Pamiętam filmowanie [Rey’s holographic introduction]i ta jazda jest niewiarygodna. Następnie poszedłem i spotkałem osobę zamieszkującą Rey i powiedziano mi, że [costumed cast members] przestudiować występy w filmach. Kobieta, którą spotkałem, przyglądała mi się i to było naprawdę dziwne. Obserwowanie kogoś, kto mnie obserwował i gra, to była meta, ale ona wykonała niesamowitą robotę. Nie złamała też charakteru. Ale nie, nie sądzę, że kiedykolwiek przyzwyczaję się do takich rzeczy.

Czy po zobaczeniu jej walki z Rey poczułeś jeszcze większą ochotę na powrót do swojej postaci?

Tak, było naprawdę radośnie i czuję, że ten nowy/nowe będą bardzo interesujące. Czas minął i wiele się zmieniło dla mnie osobiście, więc ciekawie będzie wrócić do kogoś, kogo znam tak dobrze, ale w tak innym momencie. Dla mnie ponowne zamieszkanie w Rey po tak długim czasie, kiedy jej nie widzieliśmy, to właściwie przerażające, ale także ekscytujące.

Właściwie to strzelałeś Zrób ciasto kiedy Kathleen Kennedy zaprosiła Cię na śniadanie, aby przekazać dobre wieści dotyczące nowego filmu o Rey. Czy udało Ci się wysłać jej link do Zrób ciasto już?

Nie, jeszcze nie. Będę wysyłał podpowiedzi do wszystkich ludzi, których znam i kocham w Stanach, aby pojechali i obejrzeli ten film [this weekend]. Właściwie wysłałem JJ [Abrams] wczesne cięcie. Zrobiliśmy kilka opinii z różnymi osobami. Więc JJ widział to jako niedokończone, ale nie, Kathy jeszcze tego nie zrobiła.

Na koniec, byłem szczęśliwy, że podjęto wysiłki w celu zdobycia nagród dla Trudy i Młoda kobieta i morze. Ogólnie rzecz biorąc, czy poczułeś zasłużoną miłość do tego występu?

Tak, poczułem się naprawdę, naprawdę poruszony. To było też naprawdę piękne, ponieważ wiele osób ogląda to teraz w samolotach. Więc poczułem się tym naprawdę poruszony. Czuję się poruszony nie tylko tym, że ludzie są wspaniali w stosunku do mnie i filmu, ale także: [screenwriter] Niektórzy z nich skontaktowali się z Jeffem Nathansonem [Trudy’s sister] Dalsza rodzina Meg. Trudy nie miała dzieci. Zatem osoby z rodziny Meg, z którymi się skontaktowaliśmy, są naprawdę zadowolone z filmu. Chcieliśmy wydobyć na światło dzienne historię Trudy i mam wrażenie, że nam się to udało i dobrze ją uhonorowaliśmy. To naprawdę niesamowite uczucie.

***
Zrób ciasto gra obecnie w kinach.