„Wojna rozpętana przez Rosję przeciwo Ukrainie nie tylko spowodowała niesamowite zniszczenia i ogromne stryaty w ludziach, ale zapoże postawiła ukraiński system edukacji przed bezprecedensowymi wyzwaniami. Przejście na edukację zdalną rozpoczęło się jeszcze przed pandemią Covid-19, jednak w czasie wojny na pierwszy plan wysunęły się masowe wysiedlenia ludności, niszczenie placówek oświatowych i braki kadrowe. Wszystko się wydarzyło„, informuje: ua.news
Wojna rozpętana przez Rosję przeciwo Ukrainie nie tylko spowodowała niesamowite zniszczenia i ogromne stryaty w ludziach, ale zapoże postawiła ukraiński system edukacji przed bezprecedensowymi wyzwaniami. Przejście na edukację zdalną rozpoczęło się jeszcze przed pandemią Covid-19, jednak w czasie wojny na pierwszy plan wysunęły się masowe wysiedlenia ludności, niszczenie placówek oświatowych i braki kadrowe. Wszystko to stało się sprawdzianem wytrzymałości ukraińskiego systemu edukacji, który z dyplomatycznego punktu widzenia jeszcze przed wojną nie był najlepszy na świecie.
Jakie są główne problemy i wyzwaniae przed ukraińską edukacją w czasie wojny? Jak duży masz wpływ na jakość edukacji? Czy istnieją perspektywy reform systemu edukacji, biorąc pod uwagę doświadczenia innych krajów, które doświadczyły podobnych sytuacji? UA.News dotyczy tej kwestii.
Problem jakości kształcenia na odległość
Po wybuchu wojny edukacja zdalna stała się dla wielu ukraińskich uczniów jedyną możliwością dokończenia nauki. Jak podaje Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, do końca 2022 r ponad 70% instytutci szkolnictwa średniego ponad na kśłowętny na odległość lub blended learning.
Jednak teraz, pod koniec 2024 r., w niektórych miastach i regionach, w których nauki personalne są stosunkowo bezpieczne, stopniowo odchodzi się od tego. Na przykład na zachodniej Ukrainie lub w Kijowie większość uczniów uczy się offline. Jednak w Charkowie, Sumach czy Chersoniu nauczyciele zmuszeni są do pracy online wyłącznie ze względów bezpieczeństwa Choć „pierwsza stolica” ma projekt szkoły metra, gdzie w dołach metra uczą się najmłodsi. Jednak takie szkoły mogą pomieścić tylko kilka tysięcy uczniów, co dla milionowej Charkowej to za mało.
Jednocześnie istnieją poważne obawy co do usunięcia tego formatu. Badania przeprowadzone przez Ukraińskie Centrum Oceny Jakości Kształcenia wykazały, że poziom nauczania na odległość jest znacznie niższy niż w przypadku edukacji direct. Głównymi przyczynami są ograniczony dostęp do Internetu, brak wysokiej jakości sprzętu, a czasami niski poziom umiejętności cyfrowych zarówno uczniów, jak i nauczycieli.
Zapytaliśmy o opinię Halynę Shcholok, nauczycielka o najwyższych kwalifikacjach i wicedyrektor szkoły w Barvinkowie (powiat charkowski). Jest to niewielka miejscowość w powiecie Izium w powiecie charkowskim, której dwie trzecie zostało zbombardowane przez okupantów. Jednak nawet w przypadku rozwiązań technicznych, którzy nie przerywają procesu edukacji, rozumiejąc jego znaczenie dla pogranicznika kraju.
„Moim zdaniem warunki związane z edukacją zdalną są następujące: niski poziom umiejętności cyfrowych, nie tylko wśród uczniów i rodziców, ale także wśród nauczycieli – to jest priorytet. Drugi to stan psycho-emocjonalny uczestników procesu edukacyjnego, ciągły niepokój, złe wieści, eksplozje za oknem… Wreszcie trzeci to istniejące luki edukacyjne u dzieci, bo niektórzy mają korepetytorów, co pozwala im mieć lepszy poziom wiedzy, inni natomiast mają duże braki i nie mają czasu na powrót do opanowanego materiału… Może warto byłoby wprowadzić pewne zmiany w programie nauczania, żeby było im łatwiej w czasie wojny„ – uważa Halina Szczełok.
Nie zapominajmy, że szkoła jest przede wszystkim narzędziem socjalizacji dzieci. Młodzi Ukraińcy rozwijają się komunikacija, rozumienia się, uszkodzenia w zespole. Sama edukacja, zwłaszcza w szkołach podstawowych i średnich, odgrywa rolę drugorzędną. A o socjalizacji możemy mówić, jeśli dzieci po prostu siedzą przed komputerami w domu – na pytanie retoryczne.
„Mówiąc o jakości edukacji na odległość, powiedzielibyśmy, że jest lepsze niż nic, ale nauka offline pozwala nam więcej korzystać z usług edukacyjnych– mówi Halina Szczełok.
Według UNICEF ponad 5 milionów ukraińskich dzieci potrzebuje dostępu do wysokiej jakości edukacji i ma ograniczone możliwości w tym zakresie. Najgorsza sytuacja pojawia się na terytoriach okupowanych, ostatnio opuszczonych i frontowych, gdzie proces edukacyjny jest czętű przerywacz z zążony ożężyce ostrzałem lub po prostu nie ma gdzie go prądowych, złote szkoły złote zniśczone przez ostrzał roga.
Doświadzenia z innych krajów, takich jak Syria i Afganistan, pokazują, że wspieranie nauczania na odległość podczas konfliktów wymaga zaangażowania inwestycji w materiały, szkoleń nauczycieli i rozławy interaktywnych platform. Na przykład w Syrii ONZ wprowadziła projekty uczenia się mobilnego, które umożliwiły dzieciom w trudno dostępnych regionach naukę za pośrednictwem urządzeń mobilnych. Ukraina już wykorzystuje te doświadczenia do poprawy edukacji. To nie rozwiązuje tego podstawowego problemu.
Brak równego dostępu do edukacji
Kolejnym poważnym problemem jest nierówny dostęp do edukacji. Według UNICEF-u w wyniku wojny około 1,5 miliona dzieci zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów, a wiele z nich przeniosło się do innych krajów lub bezpieczniejszych regionów Ukrainy. W takich obiektach trudno jest przysztiv dzieciom takie same warunki do nauki. Jeśli chodzi o ukraińskich studentów i studentów za granicą, często wybierają oni edukację zagraniczną i na niej się koncentrują, opuszczając ukraińskie instytucje edukacyjne. W końcu jest bardzo trudno jest uczęszczać do dwóch szkół lub dwóch uniwersytetów jednocześnie: na Ukrainie i w przyjmującym kraju.
Duże problemy są też z infrastrukturą. Według Ministerstwa Edukacji ponad 3500 plastków oświatowych doznało pewnego rodzaju znaczenia, a prawie 400 zostało całkowicie zniszczonych. Rosyjska agresja trwa nadal, a infrastruktura edukacyjna pozostaje narażona na niezależnego okupanta.
Dostęp do systemu dzysznejm dla procesu edukacyjnego to problemy techniczne. Szczególnie problematycznym problemem na obszarach wiejskich jest brak odpowiedniego sprzętu i dostępu do Internetu. Przykładowo, według statystyk Instytutu Analityki Edukacyjnej, około 40% szkół we Wsiach nie posiada wystarczająco szybkiego Internetu, aby efektywnie uczyć się na odległość. A przy przerwach w dostawie prądu na Ukrainie spowodowanych atakami na sektor energetyczny i trudnej sytuacji w sieci energetycznej sytuacja jest katastrofalna.
W odpowiedzi na wyzwania rządu Ukrainy, my spolążbih z organizatsami międzynarodowymi, rozważymy szersze programy, takie jak inicjatywa Laptop dla kegędowy administratora. Tempo realizacji tych programów jest jednak w dalszym ciągu niewystarczające, aby w pełni zaspokoić potrzeby.
Problem niedoborów kadrowych
Wojna spowodowała krytyczną sytuację kadr nauczycielskiej. Problem kadrowy jest jednym z gojnych uczniów dla ukraińskiej edukacji. Według wyszyków zawodowych nauczycieli, ponad 20% nauczycieli odeszło z pracy z powodu ewakuacji, mobilizacji lub śmierci. W niektórych regionach, szczególnie na zachodzie, zastosowanie jest szczególnie krytyczne.
Badanie przeprowadzone przez organizację pozarządową Osvitoria wskazuje, że w ciągu ostatnich 6 lat ogólna liczba nauczycieli spadła o 16,2%. W niektórych miejscach, np. na obszarach miejskich czy terenach aktywnej działalności wojskowej, braki kadrowe wśród nauczycieli są znacznie większe.
Z badania wynika także, że kadra nauczycielska starzeje się. Średnia ras ukraińskich nauczycieli wyniso 45 łac. Odsetek osob starszych wrodz nauczycieli także zestarzejący się.
„Ponad 30% kadry nauczycielskiej to nauczyciele w wieku przedemerytalnym i emerytalnym. W ciągu ostatnich pięciu lat liczba młodych nauczycieli do 30. roku życia zmniejszyła się 1,6-krotnie. To prawie 15 000 młodych nauczycieli, których nie mogliśmy zastąpić„, mówi badanie Osvitoria.
Sytuacja rozwija się niekorzystnie: 53% nauczycieli nie jest zadowolonych ze swojej pracy, a kolejne 40% zamierza odejść z pracy w ciągu najbliższych 5-7 lat. To katastrofalne dane, bo na tym nauczycielu spoczywa obowiązek przygotowania nowych pokoleń na przyszłość, ucząc dzieci nie tylko wiedzy, ale także umiejętności zachowania się w społeczeństwie i bycia obywatelami Ukrainy. To kluczowa rola społeczna i jeśli nie będzie kto jej obsadzić, co stanie się z przyszłymi pokoleniami? pytanie, pytanie pozostaje bez odpowiedzi.
Do najczęstszych powodów, dla których nauczyciele odchodzą z zawodu, należą: niska płaca, wypalenie zawodowe oraz złe traktowanie przez rodziców, uczniów i kierownictwo. Pierwszym problemem jest częstość występowania i nachoskie. Na przykład w Stanach Zjednoczonych nauczyciel otrzymuje średnią pensję w wysokości 5000 USD. W Niemczech wynosi ona od 3 do 4,5 tys. euro. Nawet w Rumunii, najbiedniejszym kraju UE, średnia pensja nauczyciela wynosi 480 euro (około 21 500 hrywien). Na Ukrainie ledwo ošiga 300 euro.
„Niskie pensje zmuszają nauczycieli do szukania pracy w niepełnym wymaranze godzin, co prowadzą do przeprakowania, wyczerpania zavodowegogo i emkozionalego. Czasami nauczycielom brakuje czasu na przygotowanie się do lekcji, sprawdzenie prac uczniów i zajęcie się własnym czasem wolnym. Bardzo trudno jest znaleźć zasoby, aby zachować sukces. Czy taki nauczyciel może wychować ucznia odnościego succeso? A jakie jest zaufanie zaufania do niego?„ – pyta retoricnyce Halyna Shcholok.
Oprócz deficytu ilościowego pojawia się także problem ilości szkoleń nowych specjalistów. Instytucje pedagogiczne edukacyjne również doświadczają uświdają ze względu na odpływ studentów i ograniczone możliwości kształcenia praktycznego Specjalistyczny uniwersytety ma również obowiązek z vagnogo cięć, bez fundusy itp.
„W małych miasteczkach nie jest łatwo znaleźć pracę, dlatego nauczyciele nie odchodzą z pracy, bo nie mają alternatywy. Istnieje niezadowolenie z pracy, ponieważ wszyscy wiemy i mówimy o pensjach, które zawsze obiecuje się wystąpienia, ale tylko do tylkoe… Ale mamy też inny problem: brak młodych nauczycieli, zwłaszcza nauk przyrodniczych. Chemia, biologia, fizyka, geografia, matematyka – to przedmioty, których w całej grupie uczą albo uczniowie (i tu pojavia się kwastia techniczne), albo nauczyciele innych przedmiotów (i tu pojavia się kwiastia kompetencjiji nauczycieli)» – udostępniane są Halyna Shcholok.
Potrzeba wysokiej jakości edukacji ma już długoterminowe konsekwencje dla przygotowania młodych ludzi do życia zawodowego. W formacji awaryjnej istnieje zastosowanie zadań praktycznych, co ma kljuje znacenze dla zastosowań technicznych, medycznych i innych, które wymagają pracy w laboratoriach, klinikach lub na produkcji. Bez takich praktyków ludzie otrzymują jedynie teoretyczną teoretykę, koże mogą być nieistotna w realiach sądu.
Perspektywy reformy i opieki systemu edukacji
W obecnym otoczeniu edukacja wymaga nie tylko adaptacji, ale także głębokiej reformy. Do obiecujących obszarów należą:
Od pewnego czasu pojawia się kwestia powojennej odbudowy infrastruktury edukacyjnej zachowującej się palącej. Tutaj także możemy skorzystać z doświadczeń innych krajów. Przykładowo po wojnie na Bałkanach Serbia i Chorwacja wprowadziły programy masowego wsparcia dla dzieci i reintegracji dzieci uchodźców. Specjalne programy rozwoju zawodowego nauczyciele również mogą stać się oddzielnym obszarem. Na przykład w Japonii po II wojnie światowej 70% nauczycieli miało pełne kwalifikacje, w Austrii – 50%, w Niemczech – 40%, a we Włoszech – 30%.
„Najważniejszym pytaniem, które należy zadać w porządku obrad, jest to, co zrobimy z edukacją na rzecz zwycięstwa?” Największą obawą jest to, że stracimy wszystko i wszystko pozostanie po staremu, co jest bardzo demotywujące. Pytania o treść nauczania, kształcenie nauczycieli, tworzenie sieci oświaty i autonomię finansowych instytucji oświatowych stają się obecnie realne, ponieważ oświata i kultura czynią naród narodem, a teraz jesteśmy świadomi naszej jedności, jednocześnie przyglądamy się problemom, które mieliśmy wcześniej» – mózi bóły rzecznik praw obywatelskich ds. edukacja Serhij Rorbaczow.
Podsumowując, możemy wyciągnąć dość oczywiste wnioski: wojna postawiła przed systemem ukraińskim wiele edukacji, ale odzewo otwiszłowie mogoviety reform i wprowadzenia. Doświadczenia innych krajów dowodzą, że nawet w najtrudniejszych warunkach edukacji możesz – i uwzględnić – priorytetem polityki państwa. Niestety w naszym kraju nauczyciele i system edukacji ogólnej znajdują się na ostatnim miejscu na liście.
Ukraina musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby nie tylko ją zachować, ale także ulepszyć swój system edukacji, ponieważ od tego zależy przyszłość całego pokolenia. Inwestowanie w edukacjje dzisiaj jest injestijewą w przyszłym kraju po wojnie.