Recenzja „Plainclothes”: Tom Blyth i Russell Tovey Stoleder i pot jako zamknięci homoseksuali

Film zbyt niedoceniany dla tych z nas, którzy pamiętają lata wstydu, strachu i tajemnicy, Plain -clothes Śledzi młodego gliniarza przydzielonego do operacji żądła, aresztując gejów, którzy płyną o seks w centrum handlowym w Syracuse w Nowym Jorku. Jego gotowość do pozowania, gdy przynęta się rozpuszcza, gdy zaczyna stawić czoła swojej tożsamości seksualnej, a jednocześnie obsesyjnie podobnie do zamkniętego podłączania. Po raz pierwszy pisarz-reżyser Carmen Emmi estetyczny przepracowane przez niskiego stopniach wideo i zniekształconego dźwięku jest natrętne, ale bardzo dobre występy Toma Blyth i Russella Tovey sprawiają, że przyklejasz do tego seksownego, smutnego, autentycznie szorstkiego dramatu.

Odmiany OMC „How Bizarre” nadchodzące przez głośniki w centrum handlowym natychmiast pozycjonują historię w połowie lat 90. Młody gliniarz, Lucas (Blyth), siedzi na dworze gastronomicznym, służąc jako smaczna przynęta dla gejów na Prowl. Wymiana kontaktu wzrokowego, skinienie głowy lub słaby uśmiech wystarczą, aby zasygnalizować zainteresowanie. Następnie Lucas podąża za swoim celem do publicznej toalety, gdzie spojrzenia, zwykle przez lustra, stają się mniej ukradkowe.

Istnieją trudne zasady, które Lucas musi przestrzegać – bez rozmowy z podejrzanym, bez kontaktu fizycznego i nie dołączając do niego w straganach. Jego zadaniem jest sprawienie, by mężczyzna poczuł się na tyle odważnie, by odsłonić się, w którym to momencie Lucas wychodzi i daje jej kolegę, aby wejść i dokonać aresztowania. Jest to zasadniczo uwięzienie, ale z wystarczającą ostrożnością, aby utrzymać go w ramach prawa.

To zaskakujące – choć oczywiście nie powinno być w czasach, gdy konserwatywni ustawodawcy w USA i wielu innych krajach dąży do wycofania praw LGBTQ – że takie podstępne taktyki, aby zdobyć gejów, były nadal używane w 1996 r. – i Być może nadal są w niektórych miejscach. Podkreślone prace przedstawione w Plain -clothes Wydaje się nie tak różniące się od homofobicznych połowów czarownic ponad pół wieku temu.

Jednym z najbardziej znanych przypadków było aresztowanie w 1953 roku wybitnego aktora Johna Gielguda – zwykle dyskretnie jego seksualnych spotkań – za to, co Brytyjczycy nazywają „domkiem”, zaledwie kilka miesięcy po tym, jak otrzymał rycerstwo.

Gielgud, który podobno zastanawiał się nad samobójstwem i obawiał się, że incydent zakończy jego karierę, został oskarżony o „uporczywie importowanie mężczyzn do niemoralnych celów” po tym, jak zainteresowanie gliniarzami w sprawie pisuaru publicznej toalety w londyńskiej dzielnicy Chelsea. Przyznał się do winy, przeżył zawstydzanie tabloidów i kontynuował kwitnącą karierę, która obejmowała najlepszego aktora wspierającego Oscara w 1982 Arthur.

Inni mieli mniej szczęścia. Plain -clothes Wskazuje na przewagę zamężnych mężczyzn z aresztowaniem rodzin, przyznając się do winy, aby uniknąć upokorzenia chodzenia do sądu. Świadomość, że to, co robi, prawdopodobnie zrujnowanie życia, jest częścią wewnętrznego konfliktu jedzącego w Lucas Blyth, przekazywanym przez aktora z enervacjonującym napięciem i nawykiem drapania się po dłoniach, gdy się denerwuje.

Publiczny pokój męski jako homoseksualny bit rejsowy został przedstawiony na ekranie na ekranie-jako friskowy plac zabaw w niemieckim reżysera Franka Ripploha, półautobiograficznego kultowego klasycznego klasycznego klasycznego Taksówka do toalety; lub jako szybka ścieżka do więzienia w austriackim filmowcu Sebastiana Meise’s Wielka wolnośćz udziałem Franza Rogowskiego jako powtarzającego się przestępcy, ukarany zgodnie z prawem ściśle egzekwowanym podczas kampanii Róż-Triang reżimu, która pozostała w książkach do końca lat 60. XX wieku.

Służył również jako zabawnie bezczelny FU w zachwycającym teledysku George’a Michaela dla „Outside”, singlu, który wydał w 1998 roku po aresztowaniu za „angażowanie się w sprośnie” w publicznej toalecie w Beverly Hills Park.

Wydłużone wideo „zewnętrzne” otwiera się z próbnym heteroseksualnym filmem porno, a następnie Segues, za pomocą fragmentu „The Star-Spangled Banner”, do dzisiejszego Hollywood, przedstawiającego parowe podłąki-zarówno gejowskie, jak i proste-i aresztowania i aresztowania i aresztowania . Najbardziej psotną częścią jest publiczna toaleta, która przekształca się w błyszczącą dyskotekę, w której Michael prowadzi entuzjazmową rutynę taneczną w mundurze policyjnym, śpiewając teksty: „Obsługiwałem społeczność, ale już mam”. Kończy się tym, że para męskich gliniarzy wpadła do podgrzewanej blokady warg po aresztowaniu, po czym przesuwa się na neon „Jezus zbawia” na dachu.

Ten poziom hipokryzji organów ścigania nie jest kwestią Lucasa w Plain -clothesbiorąc pod uwagę, że represje utrzymały go w głębokim zaprzeczeniu. Policjant, podobnie jak jego dziadek, z rodziny niebieskiej kolegi, wyznał swoją atrakcję dla mężczyzn tylko do swojej życzliwej dziewczyny Emily (Amy Forsyth), decydując się na zakończenie związku. Z jego niewidzialnym ojcem, Gusem, przyłożonym i umierającym, Lucas uważa, że ​​powinien chronić swoją matkę, Marie (Maria Dizzia), utrzymując ciszę.

Emmi skutecznie wstrząsa chronologią, przeplatając się sceny z rodzinnego spotkania Nowego Roku, podczas którego staje się paranoikiem, że jego sekret jest dla jego wuja Ducheya Paula (Gabe Fazio), który zwykle pije swoją siostrę Marie.

Ale główna akcja sięga miesięcy z rosnącym dyskomfortem Lucasa w swojej pracy, która nie jest niezauważona przez porucznika dywizji (John Bedford Lloyd) lub sierżant prowadzący operację (Christian Cooke), oboje szaleją homofobami. Później zmieniają wszystko, czyniąc przystojny debiutant Jeff (Darius Fraser), zastanawiając się, że nowa twarz zyska większą przyczepność do aresztowania, i przenosząc Lucasa na pozycję Wingman. EMMI i DP Ethan Palmer wybierają homoerotyczny ładunek w sesjach treningowych gliny, a spojrzenia Lucasa sprawiają, że ryzykuje narażenie.

Spirala, która popycha Lucasa nad krawędzią, zaczyna się wcześniej, kiedy uwodzicielskie spojrzenie na centrum handlowe od przystojnego starszego mężczyzny (Russell tovey, pełne tatusia włosami i okularami solą i pieprzem), który w sposób zabawny wchodzi Pokój męski gwizduje wesołą melodię „When the Red, Red Robin przychodzi Bob, Bob Bobbin '”.

Lucas podąża za nieznajomym i łamie zasady, wkraczając z nim do straganu. Ale podobnie jak starszy mężczyzna próbuje pomóc glinom się zrelaksować, śrutuje, sygnalizując swojemu kolegom na siłę, że jest to sytuacja bez aresztowania. Gdy opuszcza centrum handlowe, nieznajomy podaje Lucasowi poślizg papieru z numerem telefonu.

Po kilku tygodniach wahania łączą się. Starszy mężczyzna – który ujawnia, że ​​nazywa się Andrew, jest żonatym mężczyzną rodzinnym i pracuje w administracji w jakimś nienazwanym polu – sugeruje, że spotykają się w pałacu filmowym, który pokazuje klasykę (bogaty w Syracuse Landmark Theatre). Lucas, który mówi Andrew, nazywa się Gus, który wróci, by go prześladować, jest nadal zbyt zdenerwowany, aby zrobić wiele, ale stają się wystarczająco intymni, aby poczuć iskrę między nimi.

W następnym tygodniu Andrew organizuje spotkanie na leśnym szlaku turystycznym prowadzącym do szklarni, o której wie, że będzie pusta. Powstała scena jest wspaniałą ulgą czułości, wolności i odkrycia, ponieważ Lucas po raz pierwszy doświadcza radości z bycia z innym gejowskim człowiekiem. Andrew wyjaśnia, że ​​na ogół nie widzi facetów po raz drugi, co wyjaśnia Lucasowi, że nie będzie kontynuacji. Ale to nie wyklucza seksu (palen 'hawt) w samochodzie Andrew.

Lucas nie może myśleć o niczym innym w następujących tygodniach, torturze, która będzie znana każdemu, kto przypomina sobie ich pierwsze zauroczenie. Po zdjęciu numeru tablicy rejestracyjnej Andrew, prowadzi go przez system w pracy, aby go prześledzić, odmawiając przekonania, że ​​ich spotkanie seksualne nie przekształci się w miłość. Nie idzie dobrze, przynosząc poważne objawienia i powodując, że Lucas działał pochopnie, ale być może popychając go w kierunku pełniejszej samowiedzy.

Emmi pokazuje swoją niepewność jako reżysera po raz pierwszy, nie ufając, że porywająca historia działała bez wielu sztuczek. Korzystanie z wideo ma sens, gdy jest to film z nadzoru nakręcony przez gliny zza lustra w centrum handlowego w centrum handlowym lub gdy są domowe filmy z dzieciństwa Lucasa.

Najwyraźniej roztrzęsione tekstury, skokowe edycja i dezorientujący dźwięk mają na celu powtórzenie lęku Lucasa. Ale zaczyna wydawać się przypadkowe i ciężkie, dzięki czemu żałujesz, że reżyser po prostu skupiłby się na swoich wspaniałych aktorach, gdy ich postacie odbijają się między pożądaniem a melancholią, desperacją i strachem. Jest tylko tak wiele strzałów, które potrzebujemy tortowych paneli sufitowych i ostrego oświetlenia, aby uchwycić podstawowy smutek mężczyzn szukających połączenia w najmniej romantycznych miejscach.

To powiedziawszy, Plain -clothes to bez wątpienia film, który pochodzi z miejsca empatii dla ograniczeń, które Queer Men musieli obejść w erze przed grinr, a w wielu przypadkach bez wątpienia. To poruszająca się historia opowiedziana z wrażliwością i pięknie działała przez dwa tropy.