„Decyzja Piątego Okręgu jest zwycięstwem prywatności, wolności finansowej i praworządności, mówi Zack Smith, starszy prawnik w The Heritage Foundation.”, — informuje: www.coindesk.com
Dwa dni przed świętem jednomyślny panel składający się z trzech sędziów Piątego Okręgu orzekł, że Biuro Kontroli Aktywów Zagranicznych (OFAC) Departamentu Skarbu działało w sposób arbitralny i kapryśny, niepoparty istotnymi dowodami, „przekraczając swoje uprawnienia określone przez Kongres” ” poprzez nakładanie sankcji na „samowykonające się oprogramowanie Tornado Cash o otwartym kodzie źródłowym” zamiast „nieuczciwych osób i podmiotów, które je nadużywają”.
Mówiąc wprost, Kongres nie dał OFAC uprawnień do robienia tego, co zrobił: sankcjonowania kodu oprogramowania, który nie jest niczyją własnością.
Ale cofnijmy się. Jak już wcześniej wyjaśniałem dla CoinDesk, Tornado Cash to mikser kryptowalut, który utrudnia śledzenie transakcji kryptowalutowych. Istnieje wiele uzasadnionych i legalnych zastosowań takiej usługi, ale są też zastosowania nielegalne. Na przykład cyberprzestępcy i wrogie podmioty państwowe korzystali z Tornado Cash i innych usług, aby chronić swoje nikczemne działania.
Z powodu tych ostatnich działań OFAC dodał wiele adresów Tornado Cash do swojej listy specjalnie wyznaczonych osób krajowych i zablokowanych (SDN).
Jednak zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawowymi Kongres przyznał OFAC jedynie uprawnienia do nakładania sankcji na majątek, w tym wszelkie udziały w majątku, niektórych osób.
I tutaj sąd, w opinii napisanej przez sędziego Dona Willetta, stwierdził, że niezmienne inteligentne kontrakty, o których mowa, nie stanowią własności, więc OFAC nie może ich nałożyć sankcji.
Sąd stwierdził, że „ponieważ ten element ma charakter rozporządzający, [it] nie musi odnosić się do pozostałych elementów” rozpatrywanych w tej sprawie. Stwierdzono, że „sąd rejonowy błędnie okazywał „większy szacunek” definicji „własności” OFAC i stwierdzając, że niezmienne inteligentne kontrakty spełniają tę definicję”.
Ze względu na orzeczenie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Biegacz Jasny decyzja z ostatniej kadencji o zniesieniu Szewron szacunek – wymóg, aby sądy odstąpiły od interpretacji niejednoznacznych ustawowych (lub nawet regulacyjnych!) przepisów przez agencje – sąd stwierdził, że angażuje się w „niezwykłą, choć elementarną propozycję” zastosowania własnego wyroku w celu ustalenia, co oznacza ustawa.
Czyniąc to, sąd stwierdził, że zarówno w zwykłym rozumieniu majątku, jak i zgodnie z regulacyjną definicją majątku OFAC, termin ten oznacza coś, co może być własnością. W tym przypadku niezmienne inteligentne kontrakty, o których mowa, nie kwalifikowały się jako własność, ponieważ nie można ich posiadać.
Trybunał poszedł jednak dalej i poruszył dwie kwestie, które mogą mieć konsekwencje dla kryptowalut i inteligentnych kontraktów szerzej.
Po pierwsze, sąd stwierdził, że przedmiotowe niezmienne inteligentne kontrakty same w sobie nie są umowami – pomimo ich mylącej nazwy i wbrew temu, co orzekł sąd rejonowy.
Chociaż sąd rejonowy uznał te umowy za „jedynie objęty kodem rodzaj jednostronnych umów”, panel Piątego Okręgu stwierdził, że „stwierdzając to, sąd rejonowy zignorował podstawowe zasady prawa umów pisanych czarną literą”. Wyjaśniono, że wszystkie umowy wymagają co najmniej dwóch stron, ale w tym przypadku w przypadku niezmiennych inteligentnych kontraktów „w grę wchodzi tylko jedna strona”, ponieważ są „tylko kodem oprogramowania”, a nie stroną, która może zawrzeć umowę z inną stroną.
Piąty Okręg wyjaśnił, że jego decyzja nie jest sprzeczna z „orzecznictwem dotyczącym blockchain”, które wskazuje, że niektóre inteligentne kontrakty mogą w rzeczywistości funkcjonować jako kontrakty, ponieważ w pozostałych przypadkach co najmniej dwie chętne strony zgodziły się na zawarcie umowy. Ale tutaj, w przypadku niezmiennych inteligentnych kontraktów pozbawionych właściciela, „nie ma strony, z którą można zawrzeć umowę”.
Po drugie, sąd orzekł, że przedmiotowe niezmienne inteligentne kontrakty same w sobie nie są usługą, ale „bardziej przypominają narzędzie”. jest używany podczas występów usługa”, co „nie jest tym samym, co istnienie usługę.”
Wreszcie sąd zakończył uwagą dotyczącą jego właściwej roli w naszym konstytucyjnym systemie rządów. Stwierdzono, że chociaż „łatwo rozpoznaje[s] rzeczywistych wad pewnych niekontrolowanych technologii, które nie wchodzą w zakres kompetencji OFAC nakładających sankcje”, sądy „muszą podtrzymać ustawową umowę dotrzymaną (lub błędnie) przez Kongres, a nie majstrować przy niej”. Odmówiła zaangażowania się w „sądowe stanowienie prawa” poprzez naprawianie „ślepych punktów statutu lub łagodzenie jego destrukcyjnych skutków”. Mówi się, że takie postępowanie „wypada poza [the court’s] pasa ruchu”, ponieważ „Ustawodawstwo jest zadaniem Kongresu – i wyłącznie Kongresu”.
Nie jest jasne, czy rząd zwróci się do całego Piątego Okręgu o ponowne rozpatrzenie tej decyzji, czy też zwróci się do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych o jej rozpatrzenie. Warto zauważyć, że przed Okręgiem Jedenastym nadal toczy się podobna sprawa. Jeżeli dojdzie do odmiennego wniosku lub z innych powodów dojdzie choćby do tego samego lub podobnego wniosku, może to stanowić motywację Sądu Najwyższego do ponownego rozpatrzenia sprawy.
Oczywiście ciekawie będzie zobaczyć, jakie stanowisko zajmie nadchodząca administracja Trumpa również w tej sprawie. Bardzo możliwe, że nowa administracja zgodzi się, że OFAC administracji Bidena nie powinien był podejmować tego bezprecedensowego działania.
I oczywiście Kongres też zawsze mógł działać.
Na razie jest to dobra wiadomość dla społeczności kryptowalut. Ale historia jeszcze się nie skończyła.
Uwaga: poglądy wyrażone w tej kolumnie są poglądami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy CoinDesk, Inc. lub jej właścicieli i podmiotów stowarzyszonych.
