„Według Azeema Khana prywatyzacja inwestycji w dobra publiczne w ramach funduszy venture capital pomogłaby dostosować bodźce i doprowadzić do bardziej zrównoważonego finansowania sieci o charakterze społecznym.”, — informuje: www.coindesk.com
Jeśli spędziłeś trochę czasu w Web3, prawdopodobnie natknąłeś się na termin „dobra publiczne”. Podczas gdy jego definicja jest często przedmiotem debaty, potrzeba finansowania dóbr publicznych jest powszechnie akceptowana przez tych, którzy rozumieją jego znaczenie. Kluczowe postacie, takie jak Vitalik Buterin, Ethereum Foundation i organizacje takie jak Protocol Guild, Octant, Optimism i Gitcoin, uczyniły to priorytetem.
Tradycyjnie finansowanie dóbr publicznych było postrzegane jako akt dobroczynności. Ale co, jeśli istnieje inny sposób — taki, który mógłby napędzać innowacje w ekosystemie, zachowując jednocześnie istotę finansowania dóbr publicznych? Co, jeśli moglibyśmy przekształcić niektóre dobra publiczne w prywatne dobra?
Na początek zdefiniujmy dobra publiczne w sposób, który będzie miał sens dla tego artykułu. Tradycyjnie dobra publiczne to towary lub usługi świadczone bez zysku wszystkim członkom społeczeństwa, zazwyczaj przez rząd lub organizacje prywatne. Typowe przykłady obejmują czyste powietrze, drogi, mosty i biblioteki — podstawowe zasoby, z których korzystają wszyscy, niezależnie od indywidualnego wkładu.
W Web3 jednak definicja dóbr publicznych ulega nieznacznej zmianie. zdefiniowane przez a16z„klasycznym wyzwaniem zdecentralizowanych sieci jest to, że są dobrami publicznymi. Bez centralnego podmiotu kontrolującego decyzje i przechwytującego zyski trudno jest zachęcać do ich utrzymania i rozwoju. Krypto pomaga rozwiązać ten problem poprzez zdecentralizowaną koordynację i ekonomiczne zachęty do rozwoju. Web3 odda władzę w ręce społeczności, a nie korporacji”. Ta wersja dóbr publicznych opiera się na zdecentralizowanych systemach, które wymagają innego modelu zrównoważonego rozwoju.
Podczas gdy historycznie rządy zarządzały dobrami publicznymi za pośrednictwem scentralizowanej kontroli i opodatkowania, Web3 przedstawia wyjątkowe wyzwanie ze względu na swoją zdecentralizowaną strukturę, w której brakuje podobnego mechanizmu egzekwowania.
Jeśli weźmiemy pod uwagę cyfrowe odpowiedniki dróg, mostów i tuneli w Web3, znaczna część tej infrastruktury to oprogramowanie typu open source — kluczowe dla prowadzenia zdecentralizowanych sieci, ale równie wymagające stałego finansowania. W przeciwieństwie do tradycyjnych dóbr publicznych, które rządy mogą utrzymywać za pomocą podatków, Web3 nie ma podobnej gwarancji przychodów.
Bez centralnego organu zarządzającego składkami i nadzorującego finansowanie ekosystemy Web3 muszą znaleźć alternatywne metody utrzymania infrastruktury obsługującej ich zdecentralizowane sieci.
Jak sfinansować te cyfrowe dobra publiczne, skoro nie ma systemu opodatkowania użytkowników lub korporacji w celu wsparcia ich utrzymania? Istnieje już kilka innowacyjnych modeli, które mają na celu uczynienie finansowania dóbr publicznych samowystarczalnymi, ale inne są nadal potrzebne.
Niedawnym przykładem jest Przysięga Gildii Protokołuwprowadzony przez Zespół Beikoz Fundacja Ethereumna początku tego roku. Ich misją jest wniesienie wkładu w badania i rozwój Ethereum L1 poprzez normalizację idei projektów zbudowanych na Ethereum, aby przekazywać 1% ich natywnego tokena Protocol Guild.
Jest też Oktantktórego celem jest stworzenie samowystarczalnego modelu finansowania dóbr publicznych w nowej wersji kryptoaltruizmu. Wspierany 100 000 postawionych ETH z Fundacja Golem część tych zwrotów jest wykorzystywana do wspierania projektów społecznych o dużym znaczeniu poprzez zarządzanieDo tej pory ponad 1150 ETH zostało rozdzielone pomiędzy ponad 40 projektów w ciągu zaledwie roku.
Optymizm Retrospektywne finansowanie dóbr publicznych (RPGF) wspiera projekty w oparciu o ich wpływ, organizowane poprzez głosowanie społeczności z rundami grantów, które odbywają się dwa razy w roku. Do tej pory rozdysponowano ponad 50 milionów Tokeny $OP przez RPGF 1, RPGF 2, RPGF3I RPGF4.
Organizacje takie jak Gitcoinktóra rozpoczęła prowadzenie rund grantowych w 2019 r., rozdysponowano ponad 60 milionów dolarów wykorzystując nowatorską metodę alokacji kapitału opartą na społeczności, zwaną finansowanie kwadratowe. Ten system umożliwił rozkwit wielu projektów, a wielu beneficjentów tych grantów stało się jednymi z najbardziej udanych firm w ekosystemie Ethereum.
Firmy takie jak Uniswap, Optimism, Yearn, Gnosis i 1Inch są przykładami wczesnych beneficjentów Gitcoin. Łączna kapitalizacja rynkowa tych, którzy uruchomili tokeny, wraz z prywatnymi wycenami innych, którzy pozyskali kapitał bez aktywnych tokenów, znacznie przekracza kwotę początkowo przyznanego finansowania. Podczas gdy wiele z tych firm odwdzięczyło się ekosystemowi, przekazując darowizny na dobra publiczne, pozyskiwanie nowych funduszy na przyszłe rundy pozostaje wyzwaniem. Jest to szczególnie prawdziwe w czasie bessy, gdy kapitał jest ograniczony, a finansowanie venture capital jest trudniejsze do zabezpieczenia.
Nowy model
Chociaż nie wszystkie projekty dóbr publicznych ewoluują w dochodowe przedsięwzięcia, czy to poprzez generowanie przychodów, czy emisję tokenów, to z pewnością mieści się to w sferze możliwości. Ale co, gdyby istniał wbudowany model, w którym firmy korzystające z finansowania dóbr publicznych zwracałyby część swojego sukcesu społeczności?
Potrzebujemy systemu, w którym pewien procent dochodów lub zysków byłby reinwestowany w dobra publiczne przez tych, którzy z nich korzystali, co mogłoby zapewnić długoterminową stabilność. W przeciwieństwie do Protocol Guild Pledge, gdzie składki są przeznaczone konkretnie na badania i rozwój Ethereum L1, ten model kierowałby fundusze do szerszego pojazdu, który reinwestuje bezpośrednio w cały ekosystem. Podczas gdy Protocol Guild koncentruje się na podstawowym rozwoju Ethereum, ten szerszy model reinwestowania wspierałby różnorodny wachlarz dóbr publicznych niezbędnych dla rozkwitającego ekosystemu Web3.
Rozważając pojazdy do gromadzenia i dystrybucji kapitału, ustrukturyzowany fundusz venture capital zaprojektowany specjalnie w celu wspierania dóbr publicznych wydaje się najskuteczniejszą opcją. Ten model zmieniłby finansowanie dóbr publicznych z aktu charytatywnego na integralną część operacji biznesowych. Fundusze te byłyby zarządzane przez ekspertów w zakresie alokacji kapitału, z naciskiem nie na osobisty zysk, ale na wzmocnienie i rozszerzenie ekosystemu. Zazwyczaj fundusze venture capital przeznaczają 2% całkowitego kapitału rocznie na wydatki operacyjne, w tym wynagrodzenia i inne koszty. W powszechnym modelu 20% zysków funduszu, znanych jako „carry”, jest przydzielanych menedżerom funduszu, podczas gdy pozostałe 80% wraca do inwestorów, którzy wnieśli wkład do funduszu.
Zastosowanie takiego modelu pozwoliłoby firmom, które otrzymują inwestycję, zwrócić część swojego sukcesu początkowemu funduszowi, który pomógł im się rozwijać. Partnerzy funduszu venture capital, doświadczeni w inwestowaniu, nadal mieliby zachęty finansowe do generowania zysków poprzez część „carry”, oprócz swoich pensji. Pensje te mogłyby być znaczne, w zależności od aktywów pod zarządzaniem.
To wyrównanie zachęt zapewnia, że zarządzający funduszami pozostają zmotywowani do inwestowania w udane projekty, ponieważ ich własny sukces finansowy jest powiązany z ogólnym zdrowiem i wzrostem ekosystemu. Ponieważ każdy sukces przyczynia się do funduszu, jego wielkość będzie nadal rosła. Jeśli wyrównanie zachęt prowadzi do lepszych wyników, takie podejście do prywatyzacji inwestycji w dobra publiczne może mieć znaczący wpływ.
Otrzymanie inwestycji z tego funduszu może być sygnałem dla ekosystemu, że projekt jest zobowiązany do oddawania, odróżniając go od tych, które tego nie robią. To pozytywne wzmocnienie może poprawić reputację funduszu, przyciągając najlepsze oferty i umożliwiając mu ciągłe reinwestowanie w ekosystem dóbr publicznych.
Finansowanie dóbr publicznych to złożona kwestia i może nie istnieć uniwersalne rozwiązanie. Podczas gdy modele charytatywne były dotychczas podstawowym podejściem, pomysł prywatyzacji inwestycji w dobra publiczne — pozwalający im rozwijać się bez polegania na działalności charytatywnej — stanowi przekonującą ścieżkę naprzód. Poprzez dostosowanie zachęt i tworzenie nowych narzędzi finansowania możemy zapewnić, że dobra publiczne staną się integralną, samowystarczalną częścią długoterminowego wzrostu Web3. Teraz nadszedł czas, aby przemyśleć sposób finansowania infrastruktury, która napędza zdecentralizowane sieci.
Uwaga: Poglądy wyrażone w tym artykule są poglądami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy firmy CoinDesk, Inc. ani jej właścicieli i podmiotów stowarzyszonych.
Redakcja: Benjamin Schiller.