Alan Sacks, współtwórca „Welcome, Back, Kotter”, umiera w wieku 81 lat

Alan Sacks, który współpracował z komiksem stand-upowym i innym mieszkańcem Brooklynu Gabem Kaplanem, aby stworzyć popularny serial komediowy ABC z lat 70. Witamy z powrotem, Kotterzmarł. Miał 81 lat.

Sacks zmarł we wtorek w Nowym Jorku z powodu powikłań związanych z chłoniakiem podczas wizyty w Nowym Jorku, powiedziała jego żona, agentka talentów Annette van Duren. Reporter z Hollywood. Po raz pierwszy zdiagnozowano go 22 lata temu, ale przez kilka lat był w remisji, zanim rak powrócił.

W latach 80., po tym jak projekt z udziałem kultowego zespołu The Runaways z Los Angeles nigdy nie został zrealizowany, Sacks nagrał materiał i włączył go w fabułę opowiadającą o reżyserze pracującym w krótkim terminie, aby ukończyć film z członkinią Runaways Joan Jett w roli głównej.

Powstały film, Du-Beat-eo (1984), którego także wyreżyserował, akcja rozgrywa się na tle hardcorowej sceny punkowej w Los Angeles, a udział w nim biorą Ray Sharkey i Derf Scratch z punkowego zespołu Fear.

Napisał także i wyprodukował film o deskorolce Miotanie się (1986), w którym wystąpili Josh Brolin, Robert Rusler i Pamela Gidley, a także występ muzyczny zespołu Red Hot Chili Peppers, co było ich pierwszym występem w filmie.

Ostatnio zajmował się produkcją projektów dla Disney Channel.

Wyprodukowany przez The Komack Co. i Wolper Productions, Witamy ponownie, Kotter zadebiutował we wrześniu 1975 roku, a Kaplan wcielił się w dowcipnego nauczyciela Gabe’a Kottera.

Do jego uczniów w James Buchanan High School – zwanej Sweathogs – zaliczali się Vinnie Barbarino (John Travolta), Freddie „Boom Boom” Washington (Lawrence Hilton-Jacobs), Juan Epstein (Robert Hegyes) i Arnold Horshack (Ron Palillo).

Serial trwał cztery sezony i 95 odcinków do maja 1979 r.

Urodzony 9 grudnia 1942 roku w Brooklynie, Sacks uzyskał tytuł magistra w dziedzinie radiofonii i telewizji w Brooklyn College, a jego pierwszą pracą w showbiznesie była praca w dziale badań w ABC. W 1969 przeniósł się do Los Angeles i pracował jako dyrektor programowy w tej sieci.

W latach 1974-75 Sacks był producentem i dyrektorem ds. produkcji w telewizji NBC Chico i mężczyznaaktor Freddie Prinze, którego stworzył Kotter producent wykonawczy James Komack.

Później wyprodukował takie filmy telewizyjne jak Kobiety w West Point (1979), Wołanie o miłość (1980), Rogal (1981) i Rosie: Historia Rosemary Clooney (1982) z Sondrą Locke w roli głównej.

W 1991 roku Sacks stworzył i wyprodukował sobotni poranny program dla dzieci CBS Jeźdźcy na niebie — zbudowany wokół komediowego zachodniego zespołu znanego pod tą nazwą — który zastąpił Domek zabaw Pee-weez udziałem Paula Reubensa.

Sacks zaczął produkować filmy dla Disney Channel, zaczynając od Inteligentny dom (1999). Następnie zdobył nagrodę Emmy Kolor Przyjaźni (2000), który zdobył także nagrody organizacji Humanitas i NAACP.

Był producentem wykonawczym Camp Rock (2008) i Camp Rock 2: Ostatni mecz (2010), w obu z udziałem Demi Lovato i Jonas Brothers, a także zrealizował z braćmi kilka innych projektów, pracując jednocześnie dla ich firmy.

Sacks napisał także scenariusz, wyreżyserował i był współproducentem off-broadwayowskiej produkcji z 2006 roku Lenny Bruce… własnymi słowami i wyprodukował filmy dokumentalne, m.in Elko: Spotkanie kowbojów (1994) i Jego Świątobliwość Dalajlama: Współczucie jako źródło szczęścia (2007).

Podczas gdy Sacks był producentem dla Disney Channel, zaczął uczyć w Los Angeles Valley College. Został tam emerytowanym profesorem i wykładał film, telewizję i radiofonię i programy aż do przejścia na emeryturę w 2007 roku.

Ostatnią produkcją Sacksa był podcast Piotr i Król Kwasuktóry dokumentuje nierozwiązane morderstwo jego przyjaciela Petera Iversa w 1984 roku, głównego bohatera punkowej sceny w Los Angeles. Próbując rozwiązać zagadkę śmierci Iversa, przeprowadził wywiady z ponad 70 osobami.

Oprócz żony, z którą był od 34 lat, ocaleli także jego córki Samantha i Shannon, syn Austin i siostra Jodi.