Gotowi, gotowi, start: scenograf Jess Gonchor, scenograf „Sobotniej nocy”, o tym, jak odtworzył kultową scenę „SNL” z 1975 roku

Powrót do lat 70-tych W dalekim rogu widzimy pokazany na filmie szyb windy, tuż obok sceny, na której występuje Billy Preston i jego zespół. Do stworzenia sufitu dwupiętrowego studia, które powstało, wykorzystano masywne siatki oświetleniowe. Zabytkowe lampy o nazwie Mole-Richardson nie są już używane, ponieważ nie są diodami LED i musiały być sprowadzane z całego kraju.

Tykający zegar W filmie Lorne Michaels (grany przez Gabriela LaBelle) wpadł na pomysł wykorzystania na scenie prawdziwych cegieł pokrytych prawdziwym betonem, aby nadać planowi wygląd klasycznego nowojorskiego rogu ulicy. Jeden haczyk: podejmuje tę decyzję na 90 minut przed rozpoczęciem programu. Staje się to narzędziem do opowiadania historii: w miarę mnożenia się cegieł, czas potrzebny na wypuszczenie powietrza się kurczy. Incydent z cegłą (który mógł mieć miejsce lub nie) również uwydatnia więź obsady: kiedy staje się jasne, że cegły nie zostaną ułożone na czas, wszystkie gwiazdy pomagają. „To zmotywowało wszystkich do podjęcia tej samej decyzji” – mówi Gonchor.

„To takie archaiczne, ale takie niesamowite” Na głównym zdjęciu widzimy zbliżenie czerwonego światła Mole-Richardsona opisywanego przez Gonchora. Jest kamera i dźwig kamerowy. Ciekawostka: obecnie istnieją tylko dwa takie żurawie Chapman, opracowane w latach 1953–1954, a Sobotnia noc zespół znalazł jeden z dwóch nadal dostępnych w USA. Technologia jest tak analogowa, że ​​do zrównoważenia dźwigów potrzebne są odważniki ołowiane. „Są tak stare, że obecnie używa się ich tylko do takich filmów historycznych, jak ten. Ale nadal działają!” mówi Gonchor. W przypadku znajdującej się w nim kamery przerobiono obudowę, „aby cofnąć ją w czasie”. Na tym zdjęciu Ella Hunt (w filmie gra Gildę Radner) podróżuje archaicznym dźwigiem.

Ponowne tworzenie magii Kolejna ciekawostka: projektanci scenografii z 1975 roku pożyczyli swoje siedzenia ze stadionu Yankee, który był wówczas remontowany. Gonchor pozyskał podobne siedzenia dla tej iteracji. I „pod rusztowaniem stworzyliśmy świat: mieliśmy dział rekwizytów, dział szybkiej wymiany, dział farb, dział dźwięku”. Podstawowy zestaw, który stał się synonimem SNLa zdjęcie poniżej przedstawia scenografię ze słynnego inauguracyjnego szkicu „Rosomaki”.

Widok z lotu ptaka Gonchor zaczął od projektu architektonicznego sceny, po czym wraz z synem, pracującym na tym stanowisku modelarzem, skonstruowali wycięty model z białego kartonu w skali. Model został wykonany w programie 3D i wydrukowany na drukarce 3D, a jego budowa trwała około trzech tygodni. Cały set został nagrany na scenie dźwiękowej przed rozpoczęciem budowy. Od momentu opracowania pomysłu do faktycznej wersji — „przyspieszonej” wersji — minęło 12 tygodni.

Ta historia pojawiła się po raz pierwszy w listopadowym samodzielnym numerze magazynu The Hollywood Reporter. Aby otrzymać magazyn, kliknij tutaj i zaprenumeruj.

Subskrybować Zapisać się