„Tekst logo Rosnące piersi, rozdzielające się kolce, eksplodujące głowy – w „The Substance” Coralie Fargeat nic nie jest wykluczone. To właśnie szybko stało się jasne dla projektanta protetyki Pierre-Oliviera Persina, kiedy rozpoczął pracę nad filmem Mubi, w którym Demi Moore zażywa lek będący źródłem młodości, wywołujący oszałamiające (dosłownie) skutki uboczne. „Zawsze mówią ci: «Tak”, — informuje: www.hollywoodreporter.com
Rosnące piersi, oddzielające się kolce, eksplodujące głowy – u Coralie Fargeat Substancjanic nie jest zabronione. To właśnie szybko stało się jasne dla projektanta protetyki Pierre-Oliviera Persina, kiedy rozpoczął pracę nad filmem Mubi, w którym Demi Moore zażywa lek zapewniający młodość, wywołujący oszałamiające (dosłownie) skutki uboczne.
„Zawsze mówią ci: «Mam ten scenariusz, w którym jest dużo pracy protetycznej», ale potem pojawiają się dwa postarzające makijaże i to wszystko” – weteran Persin (Gra o tron) opowiada THRmówiąc, że to największa praca protetyczna, jaką kiedykolwiek wykonał w ramach projektu. „Z Substancjakiedy przeczytałem scenariusz, wypadł mi z rąk i pomyślałem: „Wow, muszę spotkać się z Coralie”. ”
Thriller horroru ciała, który opiera się głównie na efektach praktycznych, podąża za bohaterką graną przez Moore, Elisabeth Sparkle, blaknącą gwiazdą, która bierze czarnorynkowy narkotyk, który tworzy tymczasową młodszą wersję siebie o imieniu Sue, a następnie musi zmagać się z konsekwencjami.
Persin i jego zespół wykorzystali dla Moore’a dwóch kaskaderów i dwa dublety, zakładając protezy aktorce i czterem innym kobietom. „Demi była gotowa zrobić jak najwięcej” – mówi Persin. W scenie „narodzin”, w której „drugie ja” rodzi się przez otwarty kręgosłup, Persin użył lalek i protez na dublecie ciała, aby zapewnić, że wyglądało ono jak najbardziej realistycznie (patrz strona obok).
Margaret Qualley, która gra młodszą wersję Moore’a, miała sztuczne piersi w filmie, który Persin nakręcił, biorąc na żywo obsadę Qualley, a następnie produkując urządzenia z żelu silikonowego, które następnie przykleił aktorce przed kolorowaniem i mieszaniem. Wyjaśnia: „To prawie ten sam proces w przypadku każdej protezy: zaczynasz od odlewu na żywo lub skanu, następnie rzeźbisz zmianę, którą chcesz uzyskać, a następnie formujesz te rzeźby. Następnie używasz silikonu lub innego materiału, z którym pracujesz, następnie przyklejasz je i malujesz.
Pierre-Olivier Persin wyrzeźbił wygląd Elisasue, znanej również jako Monstro, korzystając z makiet, rzeźbienia cyfrowego i Photoshopa, a Margaret Qualley nosiła garnitur i twarz do ujęć z bliska, podczas gdy innym razem wkroczył dubler. Dzięki uprzejmości Mubi
Pierwszy projekt Persina dokumentujący rozkład Elisabeth dotyczył palca, który jest także pierwszą częścią ciała, która w filmie doświadcza skutków ubocznych leku. „Pamiętam, że na pierwszych etapach Coralie chciała pojechać trochę za szybko” – zauważa Persin. „Pomyślałam: «W końcu zamieni się w tę groteskową wiedźmę, więc może lepiej będzie krok po kroku». Kiedy Persin przymierzał na kimś protezę palca, wyglądała „głupio” i przypominała „Myszkę Miki”, więc poprawiał ją przez miesiąc. Od tego momentu wszystkie etapy jej rozkładu były starannie zaprojektowane, aż do ostatniego etapu „Golluma”, kiedy to wygląd został zaprojektowany przy użyciu plasteliny (modeliny) i „oldschoolowej, ręcznie rzeźbionej makiety”.
Ponieważ Fargeat chciał użyć jak najmniejszej liczby efektów specjalnych, nawet scena, w której Sue z Qualley mierzy się z Elżbietą Moore’a, została wykonana głównie z marionetkami i tylko niewielką pomocą efektów wizualnych. „Stworzyliśmy manekina głowy Demi z jej twarzą Golluma, która była dość wyrafinowana i mogła krwawić oraz realistycznie się poruszać” – mówi Persin. „A potem Margaret naprawdę uderzyła głową w lustro, powodując eksplozję i pęknięcie lustra… potem kręciliśmy tę samą scenę z Demi, a dział efektów wizualnych połączył oba ujęcia, aby naprawdę można było zobaczyć, jak fałszywa głowa uderza w lustro i wtedy było widać reakcję Demi.”
W zależności od transformacji Moore spędzał na fotelu do makijażu aż sześć godzin. Najwięcej pracy wymagał ostatni wygląd: Monstro.
Naturalnej wielkości wydruk epoksydowy przedstawiający ciało dublera Moore’a na scenie Golluma jej postaci. Ten wydruk epoksydowy powstał na podstawie skanu 3D jej ciała. Dzięki uprzejmości Mubi
Monstro, znana również jako Elisasue, jest połączeniem Sue i Elisabeth po tym, jak Sue próbuje stworzyć nową wersję siebie, używając resztek serum. Rezultatem jest zniekształcona plama, a la Edvard Munch Krzykz resztkami twarzy Elisabeth wyrytymi na grzbiecie potwora. „Czasami się nie zgadzaliśmy. Na ostatnim etapie zrozumieliśmy się” – mówi Persin.
Zauważa, że główną troską Fargeata w filmie był rzeczywiście wygląd Monstro. Jednak pierwszy projekt Persina — w którym wykorzystano makiety, cyfrowe rzeźbienie i Photoshop — był prawie gotowy.
Twarz Monstro, której nakładanie zajmowało dwie godziny dziennie, była protezą, a ciało było garniturem. Twarz Qualleya została wykorzystana w zbliżeniach Monstro, podczas gdy dublet zastępował ją w przypadku ujęć całego ciała. „Nic nie było zbyt absurdalne” – mówi Persin. „To nigdy nie wystarczało”.
W scenie porodu Persin zastosowała kombinację protez w dubletach oraz elementy lalek. Protezę, podobnie jak bliznę kręgosłupa, zastosowano u Moore’a, dwóch dublerów i dwóch dublerów. Przy szyciu Persin przełączał się między marionetką a protezą nakładaną na skórę aktorek. Wyzwaniem nie było sprawienie, by skóra wyglądała na „zbyt gumowatą lub zbyt elastyczną”, dlatego zespół stworzył protezę, która była bardzo miękka, ale „wargi rany były sztywniejsze”, aby wplatanie igły w skórę wyglądało bardziej autentycznie i bardziej przypominać mięso. Dzięki uprzejmości Mubi; Christine Tamalet/Mubi
Sprawdź inne odkrywcze historie o tym, jak powstają filmy, na: THR.com/behindthescreen
Ta historia pojawiła się po raz pierwszy w listopadowym samodzielnym numerze magazynu The Hollywood Reporter. Aby otrzymać magazyn, kliknij tutaj i zaprenumeruj.