„Jak dowiedział się The Hollywood Reporter, Justin Baldoni został zwolniony przez WME po tym, jak Blake Lively oskarżyła go o molestowanie seksualne w złożonej w piątek skardze. Wiadomość nadeszła kilka godzin po tym, jak rozeszła się wiadomość, że Lively podjęła kroki prawne przeciwko swojej koleżance i reżyserce „It Ends With Us”. W zgłoszeniu aktorka Simple Favor”, — informuje: www.hollywoodreporter.com
Wiadomość nadeszła kilka godzin po tym, jak pojawiła się wiadomość, że Lively podjęła przeciwko niej kroki prawne To kończy się na nas współgwiazda i reżyser.
W zgłoszeniu Prosta przysługa aktorka nie tylko oskarżyła Baldoniego i jego współpracowników z Wayfarer Studios o molestowanie seksualne, ale także o rzekome skoordynowane działania mające na celu zniszczenie jej reputacji. The Janina Dziewica Prawnik gwiazdy, Bryan Freedman, odniósł się do zarzutów, nazywając je „haniebnymi”, „poważnymi i kategorycznie fałszywymi”.
Lively twierdzi w pozwie, że sytuacja na planie była tak zła, że odbyło się spotkanie z Lively, Sony Pictures, Baldonim i Jameyem Heathem z Wayfarer Studios, producentami filmu, publicystami filmu i nie tylko, aby omówić niektóre z „niewłaściwych zachowań” ”, która miała miejsce na planie.
Aktorka i jej zespół wystąpili z żądaniami wobec Baldoniego i jego zespołu, aby po strajku aktorów wznowili produkcję. Niektóre z 30 żądań obejmowały: „Koniec pokazywania nagich filmów kobiet, w tym żony producenta, BL i/lub jej pracownikom”; „Żadnej wzmianki o wcześniejszym „uzależnieniu od porno” pana Baldoniego lub pana Heatha lub o braku konsumpcji przez BL pornografii wobec BL lub innych członków załogi”; „Koniec z opisywaniem własnych genitaliów BL”; i „Koniec z improwizowaniem całowania”.
W skardze wskazano również, że To kończy się na nas obsada i ekipa byli umownie zobowiązani do promowania filmu zgodnie z wcześniej ustalonym planem marketingowym, który przewidywał, że „[f]Skup się bardziej na Lily [Lively’s character] siłę i odporność, w przeciwieństwie do opisywania filmu jako opowieści o przemocy domowej”. W planie ustalono również, że „[a]Nie wolno mówić o tym filmie, który sprawia, że wydaje się on smutny lub ciężki [sic]– to historia nadziei.”
Jednak Baldoni odszedł od tego na kilka dni poprzedzających film i skupił się na poważniejszych treściach filmu, dotyczących przemocy domowej. Z dokumentów wynika, że aktor i reżyser wraz ze swoim zespołem zrobili to, próbując wyjaśnić, dlaczego wielu członków obsady i ekipy filmowej przestało go obserwować w mediach społecznościowych i nie pojawiało się z nim publicznie. W zgłoszeniu twierdzi się, że on i jego zespół wykorzystali „treści ocalałych” dotyczące przemocy domowej, aby chronić swój wizerunek.
„Opinia publiczna nie wiedziała również, że był to początek wielopoziomowego planu, który pan Baldoni i jego zespół określili jako „manipulację społeczną” mającą na celu „zniszczenie” reputacji pani Lively” – czytamy w skardze. „Plan ten był wspierany przez praktycznie nieograniczone zasoby”.
W oświadczeniu do New York TimesaLively powiedziała: „Mam nadzieję, że moje działania prawne pomogą odsłonić kurtynę przed tymi złowrogimi taktykami odwetu mającymi na celu skrzywdzenie osób, które mówią o niewłaściwym postępowaniu, i pomogą chronić inne osoby, które mogą stać się celem”.
Adwokat Baldoniego, Bryan Freedman, wydał obszerne oświadczenie, w którym zaprzeczył twierdzeniom zawartym w pozwie. „To haniebne, że pani Lively i jej przedstawiciele wysunęli tak poważne i kategorycznie fałszywe oskarżenia przeciwko panu Baldoniemu, Wayfarer Studios i jej przedstawicielom, co stanowiło kolejną desperacką próbę „naprawy” jej negatywnej reputacji, którą wypracowała sobie dzięki jej własnym uwagom i działania podczas kampanii na rzecz filmu; wywiady i działania prasowe, które były publicznie obserwowane, w czasie rzeczywistym i bez edycji, co pozwoliło w Internecie generować własne poglądy i opinie” – zaczął.
W oświadczeniu kontynuowano: „Te twierdzenia są całkowicie fałszywe, oburzające i celowo lubieżne, a ich celem jest publiczne zranienie i powtórzenie narracji w mediach. Wayfarer Studios podjęło decyzję o proaktywnym zatrudnieniu menedżera ds. kryzysu przed kampanią marketingową filmu, aby współpracował z własnym przedstawicielem w Jonesworks zatrudnionym przez Stephanie Jones ze względu na liczne żądania i groźby stawiane przez panią Lively podczas produkcji, które obejmowały jej grożąc, że nie pojawi się na planie, grożąc, że nie będzie promować filmu, co ostatecznie doprowadzi do jego upadku w trakcie premiery, jeśli jej żądania nie zostaną spełnione. Odkryto również, że pani Lively zwerbowała swojego własnego przedstawiciela, Leslie Sloan z Vision PR, który reprezentuje również pana Reynoldsa, do rozpowszechniania w mediach negatywnych, całkowicie sfabrykowanych i fałszywych historii, jeszcze przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań marketingowych filmu, co był kolejnym powodem, dla którego Wayfarer Studios podjęło decyzję o zatrudnieniu specjalisty ds. sytuacji kryzysowych, aby rozpoczął wewnętrzne planowanie scenariuszy w przypadku, którym musieli się zająć.
„Przedstawiciele Wayfarer Studios w dalszym ciągu nie podejmowali żadnych proaktywnych działań ani nie podejmowali działań odwetowych, a jedynie odpowiadali na napływające zapytania ze strony mediów, aby zapewnić wyważone i oparte na faktach raportowanie oraz monitorowali aktywność społeczną” – podsumowano w oświadczeniu. „W tej wyselekcjonowanej korespondencji wyraźnie brakuje dowodu na to, że nie podjęto żadnych proaktywnych działań we współpracy z mediami lub w inny sposób; jedynie wewnętrzne planowanie scenariuszy i prywatna korespondencja w celu opracowania strategii, co jest standardową procedurą operacyjną w przypadku specjalistów ds. public relations”.
Pamela McClintock przyczyniła się do powstania tej historii.