Man City 0 Inter Mediolan 0: Nudny remis, ponieważ europejscy giganci nie dali rady pokazać się w przynoszącej zyski odnowionej Lidze Mistrzów

Jako że jest to reklama nowej, potężnej fazy grupowej Ligi Mistrzów, raczej nie zachęci to wszystkich Europejczyków do kupowania nowych abonamentów telewizyjnych.

Starcie mistrzów Anglii i Włoch, powtórka finału z 2023 r., któremu brakowało kontekstu, zagrożenia i goli.

Manchester City był sfrustrowany uporem InteruŹródło: Getty

Phil Foden zmarnował rzadką okazję na wygranie meczu w drugiej połowieŹródło: Reuters

Pep Guardiola nie miał odpowiedzi na niski blok InteruŹródło: PA

Inter bronił się przez cały mecz i zasłużył na remisŹródło: Rex

Kevin De Bruyne został zdjęty z boiska z powodu kontuzjiŹródło: PACity nie spisywało się najlepiej – i nie tylko z powodu dziwnego projektu stroju autorstwa Noela Gallaghera na wzór słomy – a Inter imponował, groźnie grał w kontratakach i miał pecha, że ​​nie wygrał.

Ale co to wszystko tak naprawdę znaczyło, skoro do rozegrania pozostało siedem meczów w tej monumentalnej tabeli ligowej, a 24 z 32 drużyn już ją przekroczyło?

Wszystkie te mecze wydają się wypełniaczem ramówki telewizyjnej. Treść bez wystarczającego znaczenia. Piłka nożna, przy której można wzruszyć ramionami.

To nie był zły mecz. Inter był świetny w trzymaniu Erlinga Haalanda na dystans po niedawnej orgii worków cebulowych Norwega, w której zdobył dziewięć goli w czterech meczach Premier League.

Ich kontrataki były szybkie i inteligentne, dostarczyły kibicom City sporo strachu przed niedzielnym spotkaniem na szczycie Premier League z Arsenalem.

Podobnie jak w zeszłorocznym finale w Stambule – który City wygrało dzięki bramce Rodriego, ale mogło łatwo przegrać – podopieczni Simone Inzaghiego udowodnili, że można pokonać stałych mistrzów Anglii.

Jednak obie drużyny na pewno awansują – albo znajdą się w pierwszej ósemce, która automatycznie uzyska kwalifikację, albo w kolejnej szesnastce, która weźmie udział w barażach.

Piłka nożna pożera samą siebie, a rywalizacja ta – która często naprawdę ożywa dopiero w fazie pucharowej – będzie potrzebowała więcej czasu niż kiedykolwiek, aby nabrać rozpędu w tym sezonie.

NAJLEPSZE OFERTY BEZPŁATNEJ REJESTRACJI ZAKŁADÓW U BUKMACHERÓW W WIELKIEJ BRYTANIIS

Miasto dyszało i dyszało, ale nie mogło znaleźć drogi do celu

Inter nie był nawet blisko zdobycia golaW niebieskiej części Manchesteru unosi się nostalgia za latami 90. – Oasis wybiera się w trasę koncertową, a City może trafić do niższej ligi.

Zespół City był nie do poznania w tym dziwnym zestawie, zaprojektowanym na cześć 30. rocznicy wydania debiutanckiego albumu braci Gallagher, Definitely Maybe.

Nikt nie wie, czy będą to ich ostatnie europejskie rozgrywki na wiele lat – wszystko będzie zależało od długiego, tajnego przesłuchania w sprawie 115 zarzutów o nadużycia finansowe wysuniętych przez Premier League.

A tymczasem ci, którzy płacą krocie za bilety na mecze i abonamenty telewizyjne, nie mają prawa wiedzieć, czy klub, który od dekady dominuje na angielskiej piłce nożnej, jest legalny.

A jednak znaleźliśmy się w nowym, wspaniałym świecie fazy grupowej Ligi Mistrzów, w „szwajcarskim modelu”, z jej ogromną tabelą, brakiem symetrii i stale rosnącym obciążeniem dla zawodników.

Rodri, który rozważał strajk z powodu przepracowania, po kontuzji zaliczył swój pierwszy występ w tym sezonie.

Jeśli Hiszpan chce mieć trochę więcej wolnego czasu, powinien spróbować być nieco bardziej zbędny dla Guardioli.

Ale oto znów znalazł się na środku pomocy City, grając jako zawodnik tykający i pozwalający, aby gra podaniowa drużyny City przebiegała jak w zegarku.

Jednak dalej City okazało się nieustępliwym przeciwnikiem Interu.

Podopieczni Inzaghiego bronili się solidnie, przełamując piłkę dzięki szybkości i precyzji, a ich menedżer zapewniał wspaniałą rozrywkę dzięki histerycznym występom przy linii bocznej.

Błąd popełnił nawet Rodri, którego Mehdi Taremi ograł, zanim Inter ruszył do przodu, ale Carlos Augusto oddał mocny, ale niecelny strzał.

City miało swoje szanse, Haaland skierował piłkę prosto w bramkarza Yanna Sommera po dośrodkowaniu Savinho, sam Savinho uderzył fatalnie wzdłuż bramki, a Kevin De Bruyne trafił w boczną siatkę z kąta.

Ale to było dalekie od typowego dla City meczu grupowego.

Niewygodne wybicie Edersona trafiło prosto w byłego piłkarza Manchesteru United, Matteo Darmiana, którego strzał z dystansu został wybity głową przez Josko Gvardiola.

Ruben Dias został ukarany żółtą kartką za faul na Piotrze Zielińskim, a Marcus Thuram szybko strzelił obok bramki po dośrodkowaniu Zielińskiego.

Rodri zachwycił w swoim pierwszym starcie w sezonie

Jack Grealish był iskrą zapalczywości w zespole CityTo było ożywione oglądanie. Haaland cofając się głęboko i dobrze łącząc, skierował strzał szeroko, a następnie wykonał przechwyt głową, który dał De Bruyne’owi okazję, Sonner ruszył do stłumienia.

Inter swoją najgroźniejszą akcję w pierwszej połowie rozegrał dopiero na sam koniec, kiedy Ederson obronił strzał Augusto prawą nogą przy bliższym słupku.

Był to dziesiąty strzał Interu na bramkę i to wystarczyło Guardioli, aby w przerwie dokonać podwójnej zmiany – Phil Foden zastąpił niepewnego Savinho, a Ilkay Gundogan zastąpił De Bruyne’a, który pod koniec pierwszej połowy najwyraźniej naciągnął mięsień.

Zmiany te nie miały większego wpływu na przebieg meczu – City nie potrafiło znaleźć ostatniego podania, a Inter wciąż stwarzał zagrożenie w kontratakach.

Dopiero w 69. minucie City wypracowało sobie pierwszą realną szansę w drugiej połowie. Gundogan podał do Fodena, który z bliskiej odległości oddał strzał zbyt blisko Sommera.

Na drugim końcu boiska inny wychowanek United, Henrik Mkhitaryan, strzelił gola, mając prawdopodobnie najlepszą szansę tego wieczoru.

Sommer wykonał świetną paradę, broniąc strzał Gvardiola, a Gundogan uderzył głową z bliskiej odległości prosto w ręce bramkarza, po czym w ostatnich sekundach oddał strzał głową nad bramką.