„Zmarł Paul Morrissey, kultowy reżyser filmowy i wczesny współpracownik Andy’ego Warhola. Miał 86 lat. Archiwista Morrisseya, Michael Chaiken, powiedział The Hollywood Reporter, że reżyser zmarł 28 października wczesnym rankiem w szpitalu Lenox Hill w Nowym Jorku po ataku zapalenia płuc. Jego najbardziej znane filmy jak”, — informuje: www.hollywoodreporter.com
– powiedział archiwista Morrisseya, Michael Chaiken Reporter z Hollywood reżyser zmarł 28 października wczesnym rankiem w szpitalu Lenox Hill w Nowym Jorku po ataku zapalenia płuc. Do jego najbardziej znanych filmów jako autora należą m.in Ciało, śmieci, ciepło, mięso dla Frankensteina i klasyczny obraz B Krew dla Drakuli, w którym wystąpił Joe Dallesandro.
W filmach Morrisseya nie zabrakło także takich klasyków, jak m.in Kobiety w buncie oraz trylogia nowojorska z lat 80 Czterdzieści dwójek, mieszanej krwi I Spike z Bensonhurst. Ale to wczesna współpraca Morrisseya z artystą popowym Andym Warholem pomogła mu ugruntować pozycję reżysera i utrzymała jego kultowy status przez całą jego karierę.
Obaj artyści spotkali się po raz pierwszy w 1965 r., a Morrissey podpisał kontrakt do 1973 r., aby zajmować się reklamą i kręceniem filmów dla Warhola w The Factory. Do wczesnych kolaboracji filmowych, pełnych kolorowych postaci, takich jak narkomani i handlarze uliczni, doszło w 1965 r. Przestrzeń I Mój Hustler, rok później z Velvet Underground i Nico: symfonia dźwięku I Surfowanie w San Diego I Samotni kowboje w 1968 r.
W ostatnich latach Morrissey przyjął postawę defensywną w związku z tym, że Warhol przypisał sobie zbyt duże uznanie za ich współpracę filmową w The Factory.
„Kiedy mówisz o filmach Warhola, nie mów „filmy Warhola”. Mój filmy! Jesteś taki głupi, że rozmawiasz z takimi ludźmi? Muszę to przeżyć przez pięćdziesiąt lat. Wszystko, co zrobiłem, to Warhol albo on zrobił to ze mną. Zapomnij o tym. Był niekompetentny, anorektyczny, niepiśmienny, autystyczny, z zespołem Aspergera – przez całe życie nic nie zrobił. Przeszedł przez to jako zombie i na dłuższą metę to się opłaciło. Ale po prostu nie mogę znieść tego gównianego odniesienia. Co chciałeś powiedzieć, jeśli uda ci się to ominąć? Morrissey powiedział Samowi Weinbergowi podczas wywiadu dla „Bright Lights Film Journal” w lutym 2020 r.
Typowe dla plakatów filmowych ich wspólnych filmów była wysoka reklama dla Warhola – jak w przypadku „Frankensteina Andy’ego Warhola” czy „Draculi Andy’ego Warhola, a tuż poniżej „Film Paula Morrisseya” – aby przyciągnąć wzrok kinomanów.
Morrissey był bardziej hojny we wcześniejszym wywiadzie z marca 1975 r Oui z Jonathanem Rosenbaumem, gdzie przyznał, że Warhol przynajmniej czasami obsługiwał kamerę, a on zajmował się resztą decyzji logistycznych i twórczych. „Po prostu zrozumiałem, co robi Andy, i pomogłem mu to zrobić. Andy zwykle obsługiwał kamerę. Zawsze robiłem światła, organizowałem film, zbierałem aktorów i mówiłem im, co mają robić. Nigdy nie mówiliśmy aktorom, żeby byli sobą. To mnóstwo bzdur” – upierał się Morrissey.
Wśród innych wkładów, jakie Morrissey wniósł w kultowy status Warhola, była pomoc w odkrywaniu The Velvet Underground i zarządzaniu nim oraz współzałożyciel magazynu Interview. Morrissey urodził się 23 lutego 1938 r. w Nowym Jorku. W 1955 r. ukończył Fordham Preparatory School, a cztery lata później Fordham University.
Po odbyciu służby w armii amerykańskiej pod koniec 1960 roku Morrissey przeniósł się do East Village i otworzył Exit Gallery. Wyświetlał tam undergroundowe filmy, m.in. debiutancki film krótkometrażowy Briana De Palmy pt. Ikar, i nakręcił swoje pierwsze filmy.
W 1975 roku, po zakończeniu współpracy z Warholem, Morrissey przeniósł się na krótki czas do Los Angeles, gdzie zaczął finansować i kręcić własne filmy. Wśród nich znalazł się film studyjny pt. Pies Baskerville’ów, parodia Sherlocka Holmesa, w której wystąpili Peter Cooke i Dudley Moore, oraz jego ostatni film, Wiadomości znikąd w 2010 roku.