„Technologie transformacyjne i ich wpływ na kręcenie filmów, a także rosnąca atrakcyjność i pozostałe wyzwania związane z kręceniem filmów w Japonii były głównym tematem tegorocznej edycji seminarium stowarzyszenia Motion Picture Association (MPA) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Tokio. Przed wypełnioną publicznością wydarzenie, które odbyło się 30 października, był Edward B. Neubronner z”, — informuje: www.hollywoodreporter.com
Przed wypełnioną widownią wydarzenie 30 października prowadził Edward B. Neubronner z oddziału MPA na region Azji i Pacyfiku, który zwrócił uwagę na popularność, jaką cieszą się japońskie treści na całym świecie, światowy rynek anime wyceniany na ponad 31 miliardów dolarów oraz liczbę „międzynarodowi twórcy chcący wcielić swoje wizje w życie na japońskiej ziemi”.
Evan Felsing, reprezentujący ambasadę USA w Tokio, przykuł uwagę publiczności, wygłaszając przemówienie na temat znaczenia współpracy Japonii i Stanów Zjednoczonych w zakresie niewłaściwego wykorzystania sztucznej inteligencji, zapobiegania dezinformacji i ochrony własności intelektualnej, po czym przyznał, że jego uwagi są efektem generatywnej sztucznej inteligencji.
Wspomniano, że wprowadzony w zeszłym roku program zachęt produkcyjnych pomógł w dalszym zwiększeniu zainteresowania Japonią dzięki rabatowi w wysokości do 1 miliarda jenów (6,6 miliona dolarów według obecnych stawek), co według Maxa Wiceprezes Tokio wykorzystał podczas kręcenia obu sezonów w kraju.
Alex Boden, producent ds Wiceprezes Tokiomówił o niektórych problemach, z jakimi borykają się duże zdjęcia w Japonii, od pozwoleń przez braki ekipy po bariery językowe. „Wymagało to więcej rozwiązań niż jakakolwiek inna produkcja, nad którą kiedykolwiek pracowałem” – powiedział Borden.
Problemy z pierwszym sezonem serialu Max zostały spotęgowane przez pandemię, podczas której Japonia nałożyła ścisłe kontrole graniczne. Niemniej jednak Boden powiedział, że co tydzień otrzymuje zapytania od osób proszących o radę na temat kręcenia zdjęć w Japonii: „Właściwie zadzwoniłem dziś rano”.
Następny w kolejce był reżyser Ryo Nakajima, który opowiedział o swoich doświadczeniach związanych z CG i generatywną sztuczną inteligencją, a także o różnych reakcjach na nową technologię, których był świadkiem na festiwalach filmowych w Europie i Azji. Teledysk stworzony przez generatywną sztuczną inteligencję został wygwizdany przez publiczność w Annecy, podczas gdy jego własny film wykorzystujący tę samą technologię Kto powiedział, że śmierć jest pięknazostał przyjęty cieplej.
Zauważył również, że choć w wielu kręgach sztuczna inteligencja była postrzegana jako zagrożenie dla miejsc pracy w przemyśle filmowym i kreatywnym, w Japonii była szerzej postrzegana jako rozwiązanie problemu niedoboru siły roboczej i brutalnie długich godzin pracy.
Dopełnieniem prezentacji był zdobywca Oscara, artysta zajmujący się efektami wizualnymi, George Murphy, który podkreślił postęp w produkcji wirtualnej oraz problemy i możliwości, jakie się z nią wiążą.
Następnie trzej prelegenci zebrali się, aby wziąć udział w dyskusji panelowej moderowanej przez Patricka Brzeskiego, Reporter z Hollywoodszef biura azjatyckiego. Rozpoczynając panel, Borden zauważył, że programy szkoleniowe mające na celu podnoszenie kwalifikacji lokalnych talentów są niezbędne, aby Japonia mogła pozycjonować się jako centrum wysokobudżetowych projektów globalnych: „Koła kręcą się we właściwym kierunku… aby Japonia stała się głównym celem podróży dla wszystkich skala projektów.”
Kluczowymi tematami były produkcja wirtualna i technologia głośności LED, ponieważ narzędzia te umożliwiają filmowcom tworzenie autentycznych scenerii bez niektórych wyzwań logistycznych związanych z kręceniem w plenerze. Boden opisał konkretny przykład z Tokyo Vice, gdzie kręcili zdjęcia na górzystym terenie Nagano, znanym z ostrych odbić od śniegu i lodu.
„Stworzyliśmy własny zestaw z wieloma kamerami do nagrywania klisz wizualnych… a następnie przenieśliśmy te klisze z powrotem na scenę w Toho Studios” – wyjaśnił. Taka konfiguracja pozwoliła im odtworzyć naturalne otoczenie w kontrolowanym środowisku studyjnym, minimalizując zakłócenia i maksymalizując możliwości twórcze.
Wracając do kulturowego i ekonomicznego wpływu generatywnej sztucznej inteligencji, paneliści omówili różne globalne postrzeganie tej technologii. Nakajima podkreśliła znaczenie tworzenia standardów etycznych, szczególnie w odniesieniu do praw autorskich i własności intelektualnej, które są delikatnymi kwestiami w pracy wspomaganej sztuczną inteligencją.
George Murphy rozwinął te obawy etyczne, omawiając pojęcie „cyfrowych bliźniaków talentów” oraz to, w jaki sposób aktorzy mogliby potencjalnie zachować prawa do swoich cyfrowych podobizny, aby zapobiec nieuprawnionemu użyciu. Zauważył, że takie praktyki mogą mieć charakter ochronny, dając aktorom i twórcom większą kontrolę nad ich tożsamością cyfrową: „Musisz zachować ostrożność… a podjęcie proaktywnych działań poprzez umożliwienie talentom posiadania ich praw daje im możliwość skorzystania z tej możliwości”.
W odpowiedzi na pytanie publiczności pojawiło się pytanie, w jaki sposób twórcy filmowi zapewniają autentyczność kulturową, wykorzystując wirtualną produkcję do przedstawiania obcych miejsc. Murphy odpowiedział, że fizyczne zaangażowanie w rzeczywiste otoczenie jest niezbędne, ponieważ pogłębia więź między aktorami a ich otoczeniem, którą trudno odtworzyć w środowisku wirtualnym. „Chcesz przedstawić to doświadczenie z pierwszej ręki… teksturę i rzeczywistość rzeczy” – powiedział.
Boden zgodził się z tymi opiniami, podkreślając elastyczność i swobodę twórczą, jaką zapewnia filmowanie w plenerze, mimo że może być ono złożone logistycznie.
Ostatecznie paneliści zgodzili się, że sztuczna inteligencja i produkcja wirtualna to potężne narzędzia, które, jeśli zostaną użyte w sposób przemyślany, mogą podnieść jakość opowiadania historii. Podkreślili jednak, że technologie te wymagają dokładnych rozważań etycznych, szczególnie w odniesieniu do autentyczności i praw własności intelektualnej.