„Wczoraj, 20 stycznia 2025 roku, Donald Trump po raz drugi został prezydentem USA. Znalazł się w centrum uwagi społeczności światowej nie tylko z tego powodu, ale także ze względu na swoje wypowiedzi dotyczące planów zakończenia wojny na Ukrainie. Retoryka Republikanina, mająca na celu szybkie rozwiązanie konfliktu i zakończenie działań wojennych, wzbudziła zarówno nadzieje, jak i obawy ekspertów, polityków i społeczeństwa.„, informuje: ua.news
Wczoraj, 20 stycznia Rok 2025, Donalda Trumpa Ponownie staw prezydent USA. On znalazł się w centrum uwagi społeczności światowej nie tylko z tego powodu, ale także poprzez swoje oświadczenia dotyczące plany koniec wojny na Ukrainie. Rhistoryk republikańskimające na celu szybkie rozwiązanie konfliktu i koniec działań wojennychzwany zarówno nadzieje, jak i obawy ekspertów, polityków i społeczeństwa. Szczególnie dotyczy to Ukrainy jako państwa, na którego terytorium trwa rozlew krwi.
W mieścieten materiał przyjrzymy się możliwym scenariuszom zakończenia wojny, jakie może zaproponować administracja Trumpa, a także przeanalizujemy ich potencjalne konsekwencje dla Ukrainy, Rosji i porządku światowego jako całości. Jakie są modele pokojowego osadnictwa i który z nich jest najbardziej prawdopodobny? Publicysta polityczny UA.Wiadomości Nikita Traczuk omawialiśmy tę kwestię wspólnie z ekspertami.
Trump i jego podejście do konfliktów międzynarodowych
Donald Trump znany jest ze swojego niekonwencjonalnego podejścia do polityki międzynarodowej. Podczas swojej pierwszej kadencji prezydenckiej (2017-2021) wielokrotnie podkreślał, że USA nie powinny odgrywać roli „światowego policjanta”, a kraj powinien skupić się na własnych interesach. Jego negocjacje z Koreą Północną, decyzja wycofać się z porozumienia nuklearnego z Iranem (JCPOA) i aktywnie wspierać izraelsko-arabskie porozumienia normalizacyjne (tzw. „przymierze Abrahama”) świadczą o pragmatycznym, a czasem wręcz nieprzewidywalnym stylu prowadzenia polityki zagranicznej.
Ważnym osiągnięciem Trumpa jeszcze przed jego drugą prezydenturą jest zawarcie rozejmu między Izraelem a Hamasem w Strefie Gazy. I choć nie wiadomo jeszcze, jak długo potrwa ten „kruchy pokój”, a same projekty pokojowe były przygotowywane przez administrację Bidena, skandaliczny republikanin wpisał już na listę zawieszenie broni i wymianę zakładników w Gazie jego osiągnięć. I nie można powiedzieć, że jego udział i rola są tu całkowicie nieobecne.
Jeśli chodzi o Ukrainę, tutaj Trump wielokrotnie wyrażał potrzebę znalezienia szybkiego rozwiązania konfliktu. W swoich przemówieniach wyborczych w 2024 r. stwierdził, że wojna „pochłania zbyt wiele zasobów i ofiar” i że Stany Zjednoczone powinny pośredniczyć w rozmowach pokojowych. Jednakże jego stwierdzenia, że Ukraina i Rosja „muszą znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia” i „dogadać się”, że „rozumie Putina” itp., wzbudziły obawy wśród sojuszników Ukrainy, którzy obawiają się, że Trump może pójść na ustępstwa wobec Moskwy, aby szybko zakończyć wojnę.
Jakie mogą być pokojowe modele? W rzeczywistości nie jest ich tak wiele.
Scenariusz 1: „ciiwidoczny spokój» w drodze bezpośrednich negocjacji
Jednym z najbardziej prawdopodobnych scenariuszy, jaki może zaproponować Trump, jest zorganizowanie bezpośredniego dialogu między Ukrainą a Rosją z udziałem Stanów Zjednoczonych w roli mediatora. Trump wielokrotnie podkreślał, że uważa się za mistrza negocjatora, potrafiącego „zawierać układy”. Jego zespół rozpoczął już prace nad planem zakładającym zaprzestanie działań wojennych w zamian za pewne ustępstwa terytorialne i polityczne.
Według wielu ekspertów i przedstawicieli nowej administracji w USA taki scenariusz może obejmować:
- Zamrożenie linii frontu na dotychczasowych pozycjach.
- Wprowadzenie kontyngentów pokojowych (omówione jako pomysł).
- Zniesienie części sankcji nałożonych na Rosję w zamian za zaprzestanie działań wojennych i/lub wycofanie wojsk rosyjskich z terytorium Ukrainy.
Scenariusz ten budzi jednak poważne obawy na Ukrainie. Wielu ukraińskich polityków i ekspertów uważa, że wszelkie ustępstwa wobec Rosji doprowadzą do utraty suwerenności i stworzą niebezpieczny precedens dla przyszłych agresji. Właściwie idea ta dominuje w dyskursie ideologicznym i kursie politycznym Kijowa. Ponadto takie negocjacje mogłyby podważyć wiarygodność USA jako sojusznika, zwłaszcza wśród krajów Europy Wschodniej.
Scenariusz 2: „zzamrożony konflikt» przy jednoczesnym zachowaniu status quo
Innym całkiem możliwym scenariuszem, jaki może zaproponować administracja Trumpa, jest sformalizowanie „zamrożonego konfliktu”. Podejście to zakłada zaprzestanie aktywnych działań wojennych bez ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii terytorialnych i politycznych. Jest to w istocie stan „ani pokoju, ani wojny” – rozejmu. W praktyce może to oznaczać:
- Utworzenie strefy buforowej pomiędzy wojskami ukraińskimi i rosyjskimi.
- Wprowadzenie misji pokojowej ONZ lub innych organizacji międzynarodowych.
- Utrzymanie części sankcji wobec Rosji do czasu spełnienia przez nią określonych warunków.
Taki scenariusz może być dla Rosji w zasadzie akceptowalny, gdyż pozwoli jej utrzymać wpływy na okupowanych terytoriach, a także uniknąć całkowitej izolacji na arenie międzynarodowej. Dla Ukrainy może to być rozwiązanie tymczasowe, które pozwoli na odbudowę gospodarki i infrastruktury, ale nie gwarantuje długotrwałego pokoju.
Scenariusz 3: tam sąeskalacja ze względu na wsparcie Ukrainy
Choć Trump znany jest ze swojego pragmatycznego podejścia i podkreślania pokojowych intencji, istnieje możliwość, że zdecyduje się na zwiększenie wsparcia dla Ukrainy, aby przyspieszyć zwycięstwo nad Rosją lub przynajmniej wyjście do równoprawnego dialogu. Ten scenariusz obejmuje:
- Dostawy nowoczesnej broni, w tym myśliwców, rakiet dalekiego zasięgu i systemów obrony powietrznej.
- Zwiększenie pomocy finansowej na odbudowę Ukrainy.
- Zaangażowanie NATO w bardziej aktywną rolę w regionie.
Takie podejście jest możliwe, jeśli Trumpowi nie „dogada się” z Putinem. Wtedy będzie mógł ostro wzmocnić Ukrainę, dokonać eskalacji, aby zastraszyć Kreml i zmusić go do negocjacji.
Scenariusz ten mógłby doprowadzić do szybkiego zakończenia wojny, ale jednocześnie zwiększa ryzyko istotnej eskalacji, w tym możliwości bezpośredniej konfrontacji Rosji z NATO. Ponadto będzie wymagało znacznej woli politycznej ze strony USA i ich sojuszników, co może być trudne do osiągnięcia w kontekście wewnętrznych podziałów politycznych w samych państwach i radykalnych różnic w stosunku do retoryki samego Donalda Trumpa.
Pozycja Federacja Rosyjska i śwTutaj
Ze swej strony Rosja raczej nie zgodzi się na warunki, które nie obejmują jej uznania interesów w regionie. Putin wielokrotnie zapewniał, że Moskwa jest gotowa do negocjacji, ale tylko na ich ostatecznych warunkach. Obejmuje to uznanie aneksji Krymu i suwerenności Rosji nad czterema obwodami Ukrainy (Donieck, Ługańsk, Zaporoże i Chersoń) w ich granicach administracyjnych. Jeśli Trump zaproponuje scenariusz nieuwzględniający tych wymagań, Rosja może odmówić udziału w negocjacjach, a nawet zwiększyć swoją obecność wojskową w regionie.
Wnioski
Podsumowując, warto zauważyć, że powrót Donalda Trumpa na stanowisko prezydenta USA otwiera nową kartę w historii wojny na Ukrainie. Jego podejście do zakończenia działań wojennych będzie prawdopodobnie opierać się na względach pragmatycznych, ale może wywołać poważne kontrowersje wśród sojuszników i partnerów USA, nie wspominając o niezadowoleniu w Kijowie.
Niezależnie od wybranego scenariusza każda decyzja będzie miała długoterminowe konsekwencje dla naszego kraju, ale także dla regionu europejskiego i porządku światowego w ogóle. Ukraina z kolei będzie musiała balansować pomiędzy pragnieniem pokoju a ochroną swoich interesów narodowych w trudnych warunkach szybkiej i kapryśnej współczesnej polityki międzynarodowej.
Nikita Traczuk